Ερωτικό

ΠΟυ πάνε τα σώματα μετά την επίσκεψη στα αρμυρίκια;
Στους φυκιώνες δέρματα σμιγμένα με ήλιο και μπρούτζο
Το σμίξιμο τρυφερό, λαχταρούσε την χαρά αντάμωσε με το γρύλισμα των φωνών στην φωκιότρυπα
Οι λαμπεροί αστρόφωτοι εραστές στο φέγγισμα της θάλασσας
Οι παλάμες χωρούσαν όλον τον έρωτα, η ψυχή ρουφούσε το αχόρταγο λίκνισμα της βάρκας
Δεν χορταίνει
Δεν εξημερώνεται ο έρωτας, δεν παύει εκτός κι αν τον κάνεις σύμβολο να δείχνεις από μέσα σου την λάμψη του
Γιατί να τον δείχνεις, μπορείς απλά να τον πίνεις αργά αργά
Ακούς;
Αργά αργά
Τελετουργίες μεθυστικές στα νησιά
Έτσι ζούνε τα νησιά τους Χειμώνες αγάπη μου, θυμούνται το καλοκαιρινό στάχυ
Το χες στο στήθος σου σαν να ταν ηλιοτρόπιο του Βαν Γκογκ
Και τι ήταν; ένα στάχυ ορφανό
Ηλιαχτίδα ήσουν και χόρευες μπροστά του
 Τα αρμυρίκια στάζουν φεγγάρια
Τα μάτια σου δρόμοι χωρίς τέλος
Μενεξεδιά ήταν ή μαύρα;
Η ατέλειωτη φιληδονία του Φθινοπώρου ξεθώριασε
Κάψε τώρα! Αφράτεψε την έγνοια μου
Μια φούγκα αγάπης παίζεται στο ασβεστωμένο δωμάτιο
Η γύμνια της ανάγκης
Θέλω!
Η λαβή ήταν τέλεια στο όπλισμα της σφαίρας
Και η πληγή καθαρή
Έσταζε μυρωμένο το αίμα
Πατούσα άσκεπτα τα χαμομήλια καθώς γύριζα να σε βρώ
όταν σε βρήκα σε κράτησα σαν στεφάνι αγκάθινο
Ωραίο και διάφανο
Τα αγκάθια γίνονταν φλέβες
Κάψε τώρα!
Η γύμνια της αγάπης ζωηρός πνεύμονας
Αφήστε τα πνευμόνια σας λεύτερα
Να πάρουν μέσα τους την φωτιά
Τα Καλοκαίρια η Μεσόγειος καίγεται
Από τους εραστές που μέσα στην παλάμη τους κράτησαν όλον τον έρωτα
Σε δόξασα αγάπη μου κι εσύ εμένα
΄Πρώτος ενικός
Δεύτερος ενικός
Που πάνε΄τα σώματα μετά τα αρμυρίκια;
Και τα αρμυρίκια που πάνε;
Ο ουρανός πλανεύτηκε
Σκέπασε λίγο την γη
Αργά αργά
Έτσι θέλησαν
Η αμοιβαιότητα είναι κανόνας
Προυπόθεση μοιραία
Η σιωπή ταιριάζει στους δειλούς
Αυτός που ερωτεύτηκε τρελά είναι γενναίος γιατί δόθηκε
Μιλάμε τώρα
Κανείς δεν ακούει άλλος από εμάς
Η πληρότητα επεκτείνεται, είναι κοιλάδες χωρίς φόβους...