Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016


Έπιασα ένα σύννεφο, στην αρχή έμοιαζε σαν άλογο, μετά έγινε ένας γέρος Ινδιάνος, ύστερα ένα επιστολόχαρτο. Με φιλοξένησε, γυρνώντας με στην παιδική μου ηλικία, τότε, δεν υπήρχαν οστά που κροτάλιζαν , ούτε επικηρύξεις για τους φτωχούς. Στις μέρες μας, η διεθνής εντολή, είναι να τελειώνουν οι αθώοι, αυτοί που με πείσμα παραμένουν μπροστά από την κουρτίνα. Τα φύλλα των εφημερίδων σε αγριεύουν, οι οθόνες των κινητών σε περιγελούν, η μοναξιά χορεύει οπλίζοντας τόξα, ο στόχος είναι πολλαπλός και εύκολος. Με τα ψέματα γερνάει ο χρόνος. Με τα ψέματα γερνούν οι ιδιοσυγκρασίες των ανθρώπων. Αυτοί που κάτω πέφτουν ,συνήθως δεν ξανασηκώνονται. Αλλά είναι κι αυτοί που παθαίνουν ανοσία. Αμετανόητα ευγενείς και πονεμένοι. Παλεύουν να ζήσουν όρθιοι. Για να διαλυθούν μια ημέρα σαν τα σύννεφα. Μέσα στα σύννεφα γυρεύω τους αμετανόητους αθώους.. - Ανορθόγραφα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου