φυγε με ένα ρίγος,
δίχως υπεκφυγές και σκέψεις μεταμέλειας,
τον ρούφηξε η νύχτα αφήνοντας το αποτύπωμα της σκιάς του.
Έμεινε πίσω η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά να κοιτάζει την πόρτα.
Ακίνητη, αλύγιστη για ώρες.
Σκέφτηκε χαμογελώντας , (κάθε ένας από εμάς έχει έναν δράκο στην ψυχή του για να φυλάει την αθωότητα του.)
Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε δίχως ονειρα.
-Άπνοια-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου