Υπάρχουν συγκινήσεις που ανοίγουν την καρδιά του ανθρώπου σαν να ταν κορμός που τον έκοψε άγρια ένα πριόνι, ύστερα από την γεύση αυτών των συγκινήσεων, ο μέσα κόσμος του αλλάζει, τόσο ώστε ακόμη κι ο εξωτερικός να μεταμορφώνεται σε άλλον, από αυτόν που ως τώρα ήξερε.
Όταν ο άνθρωπος νιώσει αδύναμος, φοβισμένος και παραιτημένος, αυτές τις συγκινήσεις πολύ απλά τις διακόπτει.
Συμπεριφέρεται σαν να μην τις έζησε ποτέ.
Αλλά το τραγικό είναι πως ακριβώς αυτές οι συγκινήσεις τον μεταμόρφωσαν...
Και στο ύστερα της ζωής του, ακριβώς αυτές τις συγκινήσεις θυμάται, αυτές αναζητά με κόπο και πάθος για να μην πεθάνει.
Γι αυτό ,ο άνθρωπος είναι το πιό παράδοξο ζώο που υπάρχει...,