Σάββατο 8 Μαρτίου 2014


Με ακυρώνεις, με κάνεις κομμάτια σε ένα παζλ ερωτικό που έχει σάρκα, αίμα και πέτρα. Η πέτρα μου σπάει από τα χέρια σου. Τα μάτια σου είναι κεχριμπάρι, μπαίνουν μέσα μου σαν απόκοσμοι εξερευνητές. κοιταζόμαστε όσο να μεθύσει ένα αηδόνι. Το αηδόνι μπαίνει μέσα από το ανοιχτό παράθυρο στο δωμάτιο. Κάνουμε έρωτα μεθυσμένοι, δεν το προσέχουμε, μόνο όταν αρχίζει να ξεδιπλώνει το λαρύγγι του και να ανακατεύεται ο ήχος του με τα βογγητά μας το προσέχουμε. Έρωτας. Επανατοποθέτηση. Πουθενά και παντού είμαστε. Είμαστε οι απόκληροι του σκληρού βασιλείου. Είμαστε οι απόγονοι του μεταξοσκώληκα. Επαναπροσδιορισμός. Μάχη σώμα με σώμα χωρίς νικητές. Ο έρωτας πάντα νικάει. Κάνουμε έρωτα υπνωτισμένοι. Τα μάτια σου φωτίζουν το δωμάτιο. Βγαίνουν από τις τρύπες τους και καρφώνονται στα δικά μου. Πετάω μακριά τα δικά μου και φορώ τα δικά σου. Κινούμαστε κάτω από ένα αόρατο πέπλο. Η πόλη αλλάζει, η χώρα είναι μια αορτή που αιμορραγεί. Εμείς αλλάξαμε. Κάνουμε έρωτα. Χιλιάδες απολήξεις ξυπνούν μετά από έναν αιώνιο ύπνο. Θρυμματίζομαι. Θρυμματίζεσαι. Με κοιτάζω στον καθρέφτη. Φωνάζω χίλιες ερωμένες να τις απολαύσεις, ξύπνησαν κι αυτές κι είναι μαινάδες. Κοίταξε τις! Χορεύουν σαν την Σαλώμη αλλά δεν ζητούν κανένα δώρο. Να δοθούν ζητούν. Κοιταζόμαστε. Το δωμάτιο της αφής πιο μετάξι από ποτέ. Υποκύπτω. Αντιλαμβάνομαι κάτι σαν να πεθαίνω. Σου λέω (πεθαίνω), (κι εγώ) μου λες.. Μετά από αυτόν τον θάνατο, ξυπνάω. Σε ζητάω σαν τέρας του Πόε που ξεπηδά από μια μεγάλη βαθιά λίμνη. Αλλά έχεις ξυπνήσει κι εσύ.. Κάνουμε έρωτα. Ζούμε. Πεθαίνουμε. Αφήνω τους άλλους να πιστεύουν πως υπάρχουν σαν εραστές. Πως είναι ζευγάρια. Πως ξέρουν να κάνουν έρωτα. Τα μάτια σου είναι κεχριμπάρι. Τα μάτια μου είναι κεχριμπάρι. Ο καθρέφτης σπάει σε χιλιάδες κομμάτια. Κι η πέτρινη γυναίκα που φιλοξενούσα μέσα μου χωρίς να ξέρω... (Στους εραστές)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου