Αγαπώ τα ναυάγια στα νησιά, κάθομαι δίπλα στο κουφάρι τους και κάνω την καρδιά μου πουλί, για να μπορέσω έτσι να ακούσω την ιστορία τους, αγαπώ και τα ναυάγια της πόλης, όχι εκείνα που μιλούν πολύ και η ματαιοδοξία τους σκίζει σαν σαίτα τον ουρανό, ούτε αυτά που η γνώση τους αφαιρεί την καρδιά από την γλώσσα, αγαπώ εκείνα τα ναυάγια που λυτρωτική ποίηση κατεβαίνει μέσα σε σιωπές, σίγουρη κι αβίαστη από τις έντονες γραμμές της κόπωσης και της λύπης στο πρόσωπο τους, συνήθως δόξασαν έναν έρωτα και προδόθηκαν χωρίς να τους αφορά διόλου η πράξη της προδοσίας..