Kι ήταν όλα απλόχερα και φτιαγμένα από χώμα και πέτρα, ένας ήλιος θρόιζε το σώμα σου καθώς ένα χαμόγελο δικό σου,ηχούσε εσωτερικά, σου είπα πως γίνεται να χαμογελάς κι οι ακτίνες του γέλιου σου να μπλέκονται με αυτές που μάτι ανθρώπινο δεν μορεί να δει; Στο μεταξύ, οι άσπρες πέτρες των σπιτιών, ηχούσαν εκείνο που κρυβόταν το άσπρο των ματιών σου.. -Λευκό κρασί