Αυτό που βλέπει κάποιος, σαν ίχνος της μύγας στον καθρέφτη του, κι άλλος σαν ένα λουλούδι τροπικό , που γεννήθηκε πρόωρα, το ίδιο είναι. Η ζωή κι ο θάνατος είναι. Και μερικές φορές η νοσταλγία των αγνώστων θεών.. υγ. Στέλιο, σε ευχαριστώ πολύ για το βιβλίο σου <<η σοκολάτα και το κερί>>, εύχομαι να είναι καλοτάξιδο κι εσύ να παραμείνεις έτσι, διότι ταλέντο χωρίς χαρακτήρα ,προσωπικώς, μισή χαρά μου δίνει όπου το συναντώ, άριστος είναι ο συνδυασμός τους για περίεργα άτομα σαν κι εμένα