( Κάτι δικά μου ) Οι μεγαλόκαρδοι τις περισσότερες φορές εξαπατούνται. Αυτοί που έχουν πολλές εμπειρίες στην ζωή και θυμούνται περισσότερο αυτό που τους κράτησε στην επιφάνεια και το φως, σπάνια μεγαλοστομούν. Αυτοί που ζουν και <<αριστεύουν>> χωρίς συναισθηματική νοημοσύνη, μιλούν συνεχώς και ακατάπαυστα για τα πάντα ενώ δεν ζουν χωρίς κοινό. Το να ζεις είναι μεγάλη τέχνη, το να αφήνεις λόγου χάρη τα <<σκατά>> στην άκρη χωρίς να λερωθείς, είναι μέρος αυτής της τέχνης. Η συγχώρεση είναι πράξη που δίνει ανάστημα. Ρωτώντας, πας παντού. Ο έρωτας και η φιλία είναι τα χέρια και τα πόδια μας. Μόνο που η φιλία μένει ως το τέλος . Αν θες να μάθεις τον χαρακτήρα που κρύβει ένας άνθρωπος που έχει πολλούς τίτλους και τιμές και μπορεί να κρατήσει και να επικρατήσει σε ένα πλήθος με τις γνώσεις του, δεν έχεις παρά να παρακολουθήσεις την αντίδραση του στην ερωτική-σεξουαλική απόρριψη , θα διαπιστώσεις πόσος κομπλεξισμός κρύβεται κάτω από την επιφανειακή υπεροχή. Να παρατηρείς κάτω από το δέρμα. Να παρατηρείς τις ατμόσφαιρες. Να θυμάσαι το παιδί που είσαι και να το αγαπάς. Οι ήττες σαφώς μπορούν να εξελιχτούν σε νίκες. Υπάρχουν αυτοί που ξεχωρίζουν τους ανθρώπους στους άριστους και σε αυτούς που δεν αξίζει να ζουν λόγω οικονομικής και κοινωνικής θέσης , αυτούς μην τους εντάξεις στο ζωικό βασίλειο, τα ζώα γνωρίζουν περισσότερα από αυτούς. Προσπέρασε τους χωρίς οίκτο. Ο σεξισμός είναι δείγμα του <<πολιτισμού>> που φέρει ο καθένας μέσα του. Όσο περισσότερες και σπάνιες λέξεις χρησιμοποιεί κάποιος για να γητέψει ή να πείσει, τόσο περισσότερο να δυσπιστείς για την αλήθεια που κατέχει. Τα απλά ειναι τα πιο δύσκολα. Να φοβάσαι αυτόν που δεν έχει πια να χάσει τίποτε. Μην μπερδεύεις τον τυχοδιώκτη με τον μεγαλοφυή. Να θυμάσαι να ευχαριστείς το σύμπαν και τον εαυτό σου που υπάρχεις όταν ξυπνάς και λίγο πριν κοιμηθείς. Ο χειρότερος θάνατος είναι να υποκρίνεσαι ότι ζεις. Λίγη συμπόνοια για αυτούς που πίσω από την επιτηδευμένη υπεροψία κρύβουν έναν άνθρωπο που δεν φανερώνει ότι κάποτε λύγισε από την ζωή. Την μεγαλοφυΐα την σέβομαι και την θαυμάζω, την καλοσύνη την ερωτεύομαι και γονατίζω προσφέροντας της ζουμπούλια. Πόπη