Το τυπικό σχήμα των φιλιών μας είναι νότες και λέξεις,
το δέρμα καίει, σαν την άμμο στην μέση του θέρους,
οι αφές και τα δάχτυλα , δεν υποκρίνονται,
οι παρυφές της αγκαλιάς μας , επεκτείνονται πέραν του ουράνιου θόλου,
ω! Τι χρόνος δύσκολος για έρωτες,
μα να που η γάτα του πόθου ανασκίρτησε, ξεδιπλώθηκε και με το νύχι της έκαψε την πλάτη, τα μάτια, τα χέρια.
Κουρσάροι ληστές, κυνηγοί κεφαλών, έκ...αναν πέρα,
να αφήσουν να περάσει ο άγιος έρωτας,
να συντρίψει τις καρδιές μέσα στο τρέμουλο μιας γλυκιάς εγκατάλειψης
εσύ λες,( σε κοιτώ και σε θαυμάζω),
εγώ λέω, (μπορώ να αφήσω την ζωή μου στα χέρια σου),
τόσο όσο χρειάζεται μια πεταλούδα να στολίσει ένα λουλούδι,
ένας ιππόκαμπος ,να διασχίσει έναν βυθό χορταριασμένο.
Το τυπικό σχήμα των φιλιών μας συνέχεια αλλάζει,
νομίζω αυτό είναι από μόνο του ωραίο.

( Το σχήμα των φιλιών)