Την ακολουθούσε για ώρα, ήξερε βαθιά μέσα του πως η άγνωστη γυναίκα γνώριζε πως μετά το τέλος του έργου σε εκείνον τον παλιό κινηματογράφο θα ακολουθούσε τα βήματα της. Μελαχρινός , ψηλός , ευγενικός και απρόσιτος, μύριζε το άρωμα της σαν πάνθηρας στο κλουβί. Εκείνη μια γαζέλα με πλούσια κόκκινα μαλλιά φτιαγμένα σε μπούκλες. Τα τακούνια της έφτιαχναν ήχους μεταλλικούς επάνω στο πλακόστρωτο κι οι λαγόνες της εκτόξευαν την επιθυμία του σε ένα σύμπαν με πλάσματα κι αισθήσεις βαθιές και αδύνατες στο να καμφθούν. Ήθελαν την απελευθέρωση τους για να συντονιστούν με εκείνες της άγνωστης γυναίκας κι αυτό ήταν ζήτημα επείγον. Ήξερε πως σαν γυναίκα ήθελε τον χρόνο της, δεν θα του δινόταν έτσι απλά κι εύκολα, όχι γιατί ήταν από αυτές που τσιγκουνεύονταν το δόσιμο τους, απλά ήθελε να τραβήξει τον ερεθισμό και των δυο τους από κάποιο αόρατο σχοινί. Οι λαγόνες σταμάτησαν να κινούνται στο φανάρι, και δυο τεράστια μαύρα μάτια, με ένα υπέροχο λευκό τονισμένο γύρω τους καρφώθηκαν επάνω του. Σαν να τον πέρασε ηλεκτρικό ρεύμα όταν την άκουσε να μιλάει με εκείνο το στόμα που μύριζε όλα τα έντονα φρούτα του δάσους με τονισμένο το βατόμουρο. (Σε ποιο σπίτι θα πάμε, στο δικό σου ή στο δικό μου;) είπε και για πρώτη φορά σκέφτηκε πως στα 56 του χρόνια και μετά από τόσες γυναίκες που είχαν περάσει από την ζωή του καμία δεν τον είχε διεγείρει με τις λέξεις και την φυσική της παρουσία. (Στο δικό μου αν θες, είναι εδώ κοντά στο κέντρο),της απάντησε και ρούφηξε τα μάτια της μέσα στα δικά του. Σε ένα στενό όπου το ηλεκτρικό φως σχεδόν δεν υπήρχε, κόλλησε επάνω του. Το στόμα της εγκλώβισε γλυκά το δικό του. Ένα ήπιο κεντρί άρχισε να ρουφά το νέκταρ του και να του δίνει το δικό της. Η γλώσσα της δεν ήταν κοφτή, άπλωνε τα μαλακά της μόρια μέσα στο στόμα του κι άγγιζε την δική του χωρίς δισταγμό. (Σε θέλω), είπε απλά εκείνος κι ένιωσε τα νύχια της να χαιδεύουν τον σβέρκο του . (Κι εγώ), απάντησε αυτή και μαλακοί βόγκοι του λάρυγγα ανέβαιναν από τα σφιγμένα σπλάχνα της και έρχονταν στα δικά του. Ένα κύμα πόθου τους έριξε στη γη κι ένα άλλο τους ανάγκασε σχεδόν να πετάξουν στο σπίτι του. (Μην μου ζητήσεις το όνομα μου), του είπε καθώς ήδη έπεφταν ο ένας επάνω στον άλλο κι η κρεβατοκάμαρα άρχισε να μοιάζει με μια μικρογραφία του χάους. (Ούτε εσύ), είπε αυτός κι έσκισε σχεδόν τα ρούχα της. Η επιδερμίδα της έμοιαζε σαν φίλντισι που ζητούσε επίμονα την διερεύνηση της από τα χέρια του. Τα δάχτυλα του ήταν μακριά και λεπτά, στην αρχή έτρεμαν, μα στην συνέχεια άρχισαν να καλοπιάνουν το αγρίμι που έκρυβε μέσα της αγγίζονταν την. (Θα ζωγραφίσω στην κοιλιά σου), της ειπε. Εκείνη συμφώνησε βογγώντας... Με τις άκρες των δακτύλων του άρχισε να φτιάχνει κύκλους γύρω από τις ρώγες της αναγκάζοντας την γυναίκα να τεντώσει το σώμα της σαν τόξο. Το αγρίμι είχε βγει από την φυλακή του κι έψαχνε για τροφή.. Μετά τράβηξε γύρω από τον αφαλό της, άρχισε να φτιάχνει αόρατες γραμμές, πότε κύκλους, πότε ρόμβους και ξανά κύκλους.. Εκείνη του τραβούσε τα μαλλιά.. (Οι πλανήτες στρέφονται γύρω από τον ήλιο), της είπε κάνοντας έναν μεγάλο κύκλο στο ηλιακό πλέγμα της. Οι κόκκινες φλόγες των μαλλιών της συστρέφονταν σαν δαιμονισμένες επάνω στο μαξιλάρι. (Κάνε με δική σου), του ψιθύρισε λίγο επιτακτικά. Η οικειότητα των χαδιών τους ήταν σαν να είχε μελετηθεί χρόνια πριν. (Είσαι τόσο γυναίκα μα και τόσο κυρία, αυτό πρώτη φορά μου συμβαίνει). (Τι θες να πεις, είσαι από αυτούς τους γελοίους που όταν μια γυναίκα δινεται γρήγορα την λένε εύκολη και πόρνη;), είπε και τα μάτια της έλαμψαν με ειρωνεία ενώ σηκώθηκε τυλίγοντας το σεντόνι γύρω της και άναψε το μικρό φως δίπλα της. Στηριγμένη στην πλάτη του κρεβατιού τον κοίταζε με απερίγραπτη κακία. (Δεν είμαι μαλάκας να ενοχοποιήσω τον πόθο μας , ούτε ευνουχισμένος ώστε να αποδείξω πόσο άντρας είμαι ή δεν είμαι, αυτό που θέλω να πω, είναι αυτό το κομψό περιτύλιγμα των τρόπων σου, είσαι ένα θηλυκό που η άγρια ομορφιά κι η θηλυκότητα του δεν στερεί κάτι από την κυρία που είσαι). Του χαμογέλασε. (Ξέρεις να μιλάς και να βλέπεις, είσαι έμπειρος αλλά κι έξυπνος άνθρωπος κι αυτό μου αρέσει απίστευτα. Θέλω να πω, έχω γνωρίσει άντρες παιδαρέλια που ή το βάζουν στα πόδια σχετικά γρήγορα ή θέλουν να έχουν αποκλειστικότητες χωρίς να έχουν αξία οι ίδιοι, ανίκανοι κι εκδικητικοί σαν οχιές. Ξέρεις, οι αρσενικές οχιές κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από τις γυναικείες). Αυτά είπε και ξάπλωσε κολλώντας επάνω του. Φιλήθηκαν. Άναψαν τσιγάρο μετά από ώρα. Ήπιαν κόκκινο κρασί. Ψιθύρισαν, φώναξαν , αναμετρήθηκαν. Όταν είδαν πως ήταν ισότιμοι στην αναμέτρηση χύθηκαν ο ένας μέσα στον άλλον... Είχαν πάνω από χρόνο να δουν κάποιον ισότιμο τους. Δεν έκρυψαν τίποτε από τον εαυτό τους. Όταν αυτός πετούσε με τον φαλλό του μέσα της εκείνη άρχισε να νιώθει χιλιάδες πεταλούδες να βγαίνουν από τα λαγόνια της, στροβιλίστηκαν στον αφαλό της, πέταξαν σε όλο της το σώμα και βρέθηκε μαζί του, στο ταβάνι. Κουνιόνταν μανιασμένα κι οι δυο τους και ξαφνικά βρέθηκαν κρεμασμένοι από μια αόρατη κλωστή.Αυτή που κρεμόταν ανάμεσα γης και ουρανού. Η εξέγερση των αισθήσεων δεν είχε απλά συντελεστεί. Τώρα ανακάλυπταν και μια άλλη. Αυτήν, την πέραν της οικειότητας ή ενός ανθρώπινου κάρμα... Άρχισαν να χύνουν υγρά που φωσφόριζαν κι ανακατεύτηκαν με το γάλα του ουρανού. Οι πλανήτες που εκείνος είχε ζωγραφίσει στο σώμα της τώρα είχαν ζωντανέψει και ταξίδευαν ανάμεσα τους κραυγάζοντας και μεθυσμένοι από μια πρωτόγνωρη έκσταση. Ήταν ισότιμοι. Κι άρχισαν να ερωτεύονται ο ένας τον άλλον. Με μια πρωτόγνωρη μέθη. Σαν να μεταμορφώνονταν σε πεταλούδες και αστέρια.. Κι ΌΜΩς, δυο απλοί άνθρωποι ήταν. Ενας άντρας και μια γυναίκα.. - Η ερωτική τέχνη της ένωσης-