Η αγάπη μου ζει στις μεγάλες ημέρες, και τις μεγάλες νύχτες, κάτω από το Βόρειο Σέλλας, δεν αρκείται στα υπολείμματα στου σουρεαλισμού, γράφει γράμματα στον θεό για να αποδείξει την ανυπαρξία του, αντιπαθεί τους καλλιεργητές των εξουσιαστικών πνευμάτων, πιστεύει πως οι ιδέες είναι λεύτερες και πετούν ασίγαστα και δεν χρειάζονται οργάνωση στην μετάδοση τους, η αγάπη μου λέει, <<απελευθερωθείτε από αυτούς που γαλουχούν το μυαλό σας , διώξτε τα ψώνια μακριά, τους παρείσακτους της καρδιάς σας, τα ψυχικά βαμπίρ που πίνουν την ενέργεια την ψυχική σας, αντιληφθείτε πως η επανάσταση δεν συντελείται στα πλαίσια της ύλης, αγαπήστε τον εαυτό σας, απαλύνετε τον φόβο του θάνατου, κάνοντας επισκέψεις στα κοιμητήρια, υποδυθείτε πολλούς ρόλους για να βρείτε τον πραγματικό σας, όλα ρόλοι είναι κι όλα σύμβολα σε πλαίσια, βρείτε αυτό που για εσάς είναι η πραγματική αλήθεια κι όχι αυτή που φαντάζει έτσι, μεταμορφωθείτε από κάμπιες σε πεταλούδες>>, αυτά λέει η αγάπη μου και ξεχνώ αρκετά τα κτήνη που αναγκαστικά κινούμαι ανάμεσα τους, ύστερα χορεύω σαν υπνωτισμένος κύκνος και μασάω νούφαρα, η αγάπη μου με αναγκάζει άθελα της να αισθάνομαι και να ζω παράφορα, τούτο σημαίνει εκτός καθορισμένης τροχιάς και υποδείξεων τρίτων, η αγάπη μου το πρώτο που γυρεύει είναι η ελευθερία... -οι ιδέες δεν είναι αδρανείς- Υγ. αφιερωμένο σε εμένα και στους φίλους μου