Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018


Ηχώ ένα σαξόφωνο. Ένας άντρας μέσης ηλικίας χτυπάει τα κλειδιά του. Οι ήχοι μπλέκονται αλύπητα μεταξύ τους μπροστά από την μπλε κουρτίνα. Τραβούν μπροστά τον χρόνο. Ο χρόνος μετατοπίζεται, ανοίγει για να φανεί το χάος σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Στέκομαι αμίλητη μπροστά σε αυτή την απλότητα. Και την κατάνυξη. Οι flappers χορεύουν με τον Francis Scott Fitzgerald , τα πνευστά τζαμάρουν με την ντραμς και το πιάνο κινείται στην μέση της σκηνής. Δεν γνωρίζω την ορθογραφία τους, νιώθω όμως την ορθότητα τους. Ηχώ ένα σαξόφωνο ενώ ταυτόχρονα σκέφτομαι λέξεις. Είναι στιγμές που θα πουλούσα στον διάβολο την ψυχή μου για να μπορώ μόνο να νιώθω κι όχι να σκέφτομαι. Να νιώσω ένα 24ωρο, κι όχι να το σκεφτώ. Η JAZZ είναι αυτό. Το να νιώθεις. Οι ήχοι καθώς μπλέκονται μεταξύ τους κι ανοίγουν τα πεδία αυτοσχεδιάζοντας ,είναι αυτό. Παύουν όσο διαρκούν τον αγχωτικό αιώνα, την αγχωτική ημέρα. Οι ώρες τρέχουν αλλά ενώ οι νότες επίσης τρέχουν κάτι παύει να κινεί την αγχωτική επίδραση της κορτιζόλης. Είμαστε ορμόνες και εικόνες λένε. Επιδράσεις και αλληλοεπιδράσεις. Λένε. Παλεύω να μην ξέρω τίποτε. Αλλά ακούγοντας τον ήχο μιας γάτας μέσα από το σαξόφωνο ξέρω πως ξέρω. Ξέρω πως άνθρωποι σαν τον Ντοστογιέφσκι δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια. Αναλύουν τον αιώνα μέσα σε δυό σελίδες, πως θα μπορούσαν να κοιμηθούν ήρεμα; Μοιάζει αδύνατον να σου πω το εν κατακλείδι. Ωστόσο ξέρω πολλούς που το λένε ατέρμονα χωρίς να λένε τίποτε. Φλυαρούν δίχως τέλος χωρίς να στιγματίζουν τα ουσιώδη. Το πιάνο πατάει γερά. Λέει τα ουσιώδη. Αλλά τα ξεχνάς την επόμενη ημέρα. Γιατί σε βομβαρδίζουν όσα ξέρεις. Όσο περισσότερα ξέρεις τόσο πιό πολύ εύθραστη γίνεται η αθωότητα σου. Παλεύεις με όλο σου το είναι να την διατηρήσεις γνήσια. Και λυπάσαι που δεν γεννήθηκες σε μια μελλοντική εκδοχή του ανθρώπινου είδους. Είσαι μόνος σου μπροστά στην ζωή και στον θάνατο. Οι ρωγμές και τα θραύσματα αυτοσχεδιάζουν γερά. Μπροστά στην σκοτεινή πύλη ακούω ένα σαξόφωνο. Φυσάει ένας Κρεολός αέρα ενώ ένας μαύρος ανοιγοκλείνει το στόμα του χτυπώντας τα πλήκτρα του πιάνου. Μοιάζει να ξέρουν ακριβώς τι είναι ζωή και τι είναι θάνατος... JAZZ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου