Συγκέντρωσες όλα σου τα καμένα και έφτιαξες βιογραφικό, χρόνια και χρόνια σε θυμάμαι να τραβάς δρόμους για μια σταδιοδρομία. Είχες κίτρινα μάτια, θυμάσαι; Τόσα χρόνια και δεν άλλαξαν χρώμα από τις διαδιακασίες της ταρίχευσης. Από την Αίγυπτο τράβηξες γραμμή για το Παρίσι εξουθενωμένος, χωρίς την ιερουργία της πόρνης. Ότι με πονάει, είναι που δεν με άφησες να σε πενθήσω σε καταχώρησα μαζί με τους άλλους, γίνατε οι περισσότεροι εκμαγεία μνήμης στον Αχέροντα . Τόσα καμένα κι ούτε μια τρύπα πάνω σου, μια ρωγμή για να μπει το φως. Και δεν σου έμαθες τόσα χρόνια πως οι σταδιοδρομίες χτίζονται με πτώματα; Μονότονες είναι οι λιτανείες στο ασήμαντο. Σήμερα ή αύριο θα είσαι ένα επίθετο σε μια ταφόπλακα μαρμάρινη, για να βρεις θέση χρειάζεσαι μέσον , πρέπει να γνωρίζεις αυτόν που θα σου ρίξει το χώμα.. -Ούτε μισό πένθος-