Τις νύχτες κοιμάμαι μέσα σε ένα ενυδρείο, ξυπνώ και ο ήλιος ρουφάει τα λέπια μου. Κινούμαι μέσα στην ημέρα και την νύχτα προσπαθώντας να σχηματίσω τον δικό μου χρόνο. Να μην με νοιάζει να βρω τα κουμπιά των άλλων. Ενδιαφέρομαι γι αυτό που μας συνδέει τυχαία. Για την μοιραία σύμπτωση της ομορφιάς. Ενδιαφέρομαι για την μελέτη του μικρόκοσμου που απλώνεται μέσα στον μακρόκοσμο. Διαβρώνομαι με την μάζα, με τις κοινές ώρες πλεύσης. Με αφορά η μυσταγωγία του φωτός και της νύχτας. Το μαγικό πάτημα της γάτας στο σοκάκι κι ο διαλογος χωρίς τροφή. Οι αφιερώσεις χωρίς προορισμό. Εν τέλει με αφορά να παρατηρώ την ζωή και να την ζω ελεύθερα. Όσο μπορεί να ζήσει κάποιος που ζει με το <<δέρμα>> του <<πολιτισμού>> των ανθρώπων.