Υπάρχουν αυτοί που έρχονται, εισβάλλουν στην ζωή σου, σαν ένα επείγον περιστατικό. Δίνεται η εντύπωση πως είναι αυτό που σου λείπει εκείνη την εποχή για να συμπληρώσεις την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεσαι για να αντέξεις την ζωή όταν αυτή γίνεται αβάσταχτη. Διαπιστώνεις πως σύντομα αυτό είναι το αντίστροφο. Τα ψυχικά βαμπίρ, ρουφούν άπληστα κάθε σου ενέργεια και η ύπαρξη τους μεταμορφώνεται σε καθρέφτη που καταδεικνύει συνεχώς την δική τους ύπαρξη. Στριφογυρνούν σαν τον αέρα γύρω σου. Αν είσαι μια ευγενική, ευαίσθητη, ειλικρινής ύπαρξη και τους το πεις δικαιολογώντας την έξοδο σου από την ζωή τους θα εισπράξεις το αντίτιμο με σκληρές φράσεις και κάποτε με σκληρές πράξεις. Και τότε φυσικά, καταλαβαίνεις γιατί μπήκαν στην ζωή σου σαν ένα επείγον περιστατικό, είναι το επείγον της δικής σου ζωής που έλαμψε στα μάτια τους, από αυτή ζητούν να τραφούν, όχι της δικής τους. Συγχωρείς μετά από καιρό. Ξεχνάς, ώσπου να διαπιστώσεις πόσα επείγοντα περιστατικά υπάρχουν γύρω σου μασκαρεμένα. Και επείγει να μείνεις όπως είσαι γιατί δεν ξέρεις πως να ζήσεις αλλοιώς. Ο καιρός μας, είναι όλος ένα επείγον περιστατικό. Αλλά δεν έχουμε πολλές ημέρες και νύχτες για να ζήσουμε όπως είμαστε. Γι αυτό εκείνο που μας αφορά είναι πρώτα από όλα το επείγον της ύπαρξης μας και της ζωής μας . Επείγει να είμαστε αυτό που είμαστε κι όχι κομμάτια ενός περιστατικού..