Τόπο σου λες, αυτό το σημείο που ενώ σου θυμίζει πόσο αχανής είναι η άβυσσος που βρυχάται κάτω από τα πόδια σου, τόσο έντονα αποτυπώνει μέσα στην καρδιά σου πως εδώ θες να ζήσεις μα και να πεθάνεις. Κι ενώ σε λιγώνει η ομορφιά του εσύ στέκεσαι και ρουφάς την στιγμή με ταπεινότητα και αθωότητα σαν να βλέπεις πρώτη φορά τον τόπο και τις μνήμες που περπάτησες επάνω του. Τόπος σου τελικά, είναι ένα σημείο του εαυτού σου μέσα σε ένα σύμπλεγμα διέγερσης και αφύπνισης για ζωή και διάθεση για ένα μικρό σου αποτύπωμα... -Αμοργός