Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Οι φτιαγμένες φωτογραφίες μιλούν για την αμάθεια των άλλων, μιλούν κι ενάντια στα κάδρα που τις φιλοξενούν. Κάνουν λεκτικές επιθέσεις. Κραδαίνουν λέξεις και προγράμματα που ρετουσάρουν τις ηλικίες τους και τα όνειρα τους . Καταγγέλουν έναν κόσμο που κινούνται σε αυτόν πρώτες αυτές. Ένας θίασος βωμολοχεί ακολουθώντας. Μιλούν συνεχώς για μια χώρα που είναι σε επιτροπεία . Για μια χώρα που χτίστηκε από νεκρούς. Η ποίηση χρησιμοπείται από αυτούς που προσπαθούν να ισορροπήσουν το μίσος τους με την ανάγκη για ζωή και η ζυγαριά γέρνει πάντα στο μίσος. ΌΜως η ποίηση ζητά στο μίσος το χέρι του κι ο ποιητής αφήνει ίχνη που δεν θα σκεπάσει η άμμος. Η πλεονεξία φωνάζει στους ακόλουθους ουρλιάζοντας για την υστεροφημία. Η ματαιοδοξία είναι μια φυλακή. Εκεί χτίζουν τα κάδρα τους αυτοί που ενώ θέλησαν βαθιά να αμαρτήσουν δεν έπραξαν ούτε μια αμαρτία. Οι φτιαγμένες φωτογραφίες φοβούνται να κοιμηθούν, φοβούνται και να ξυπνήσουν. Διαλυμένες από την δυσπιστία δεν απλωνουν το χέρι στην ζωή. Και μια νύχτα που ένας πυροβολισμός θα διαλύσει το κάδρο που έχουν αντί για παράθυρο, θα προλάβουν να σκεφτούν πόσο μάταια ήταν όλα. Όμως όσο οι αληθινές ιστορίες θα σπανίζουν, τόσο πιο πολύ θα λάμπει το ψέμα των ορφανών από κάδρο. Γαιτί οι αληθινές ιστορίες φέρνουν μέσα τους και τις ζωές των άλλων κι όχι μόνο την δική τους. Λίγο πριν κλείσουν τα μάτια θα νιώσουν πόσα πράγματα δεν έκαναν ενώ θα μπορούσαν γιατί ήταν τόσο πολύ απασχολημένοι με τον εαυτό τους. Ένα λεπτό σκέψης για αυτά τα θύματα από όλους μας. Ενώ η χώρα είναι σε επιτροπεία από ξένες δυνάμεις , αυτοί είναι σε επιτροπεία από τον εαυτό τους, σπάστε τα κάδρα και βγείτε έξω από τα σπίτια σας. Η ζωή εκεί έξω φλέγεται... υγ. αφιερωμένο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου