To έρεβος μοιράζει την τράπουλα, το χαρτί του θανάτου το έλαβε ο αποστολέας του θεού, πηχτός έβενος τα μάτια του, μαχαίρι η καρδιά του, σηκώνει το χέρι του και ρίχνει θάνατο, στο πλήθος, αιματοβαμμένοι αθώοι πληρώνουν τις πληγές του Φαραώ, των θεών που παίζουν τον πλανήτη στα δάχτυλα σαν να είναι ο καβάλος τους σηκωμένος, φαλλός έτοιμος για σπέρμα και αίμα, το αφιόνι του αιώνα το μοιράζει μια μοιραία αλεπού, λέει, <<λάβετε, φάγετε, αυτό θα είναι το τίμημα της δόξας σας στον άλλον κόσμο>>, και τότε ο αιώνιος όφις πιστά κροταλίζει τα τύμπανα του πολέμου, βλέπω γύρω μου φωτιές, παιδιά που δεν προλαβαίνουν να μεγαλώσουν, αισθάνομαι από χτες το μεσημέρι, πως κάτι κακό θα συμβεί και κλαίω στην ανάμνηση του Σαχτούρη, όλη μέρα περίμενα σαν ένα ζώο που γνωρίζει πως θα σφαγιαστεί ο διπλανός του, καίω τις προσευχές, καίω τα δάκρυα της Ευρώπης μήπως γίνουν καπνός και δακρύσουν τα μάτια των υπεύθυνων, όλοι είναι υπεύθυνοι για το αίμα, τα κελιά, τις κλειστές πόρτες των συνόρων, την επιφυλακή της αδρεναλίνης, τις επισκέψεις στους ψυχολόγους, τα νεκροταφεία που χτίζονται στον υγρό κόσμο, όλοι είναι υπεύθυνοι, μαζί τους κι εγώ που αντέχω ακόμη να ζω σε αυτόν τον κόσμο σαν να είναι μια στοιχειωμένη ζωή, χωρίς ανάσα να ζούμε και να περιμένουμε τώρα ,ποιο θα είναι το επόμενο χτύπημα, σαν αρχαία Ελληνική τραγωδία ,που αυτοί που μπορούν να αποφύγουν την έχουν γραμμένη στα αρχίδια τους, που αυτοί που μπορούν να την αποφύγουν έχουν κηρύξει πόλεμο ουσιαστικά με τα παιδιά τους, σαν την Σαλώμη θα φέρουν το κεφάλι των παιδιών τους σε ένα ασημένιο πιάτο, και το νεκρό κεφάλι με τις αρτηρίες να κρέμονται, το αίμα να ρέει θα ακούσουν τα δόντια να μιλούν χωρίς γλώσσα, θα τους πει τότε το τέκνο τους, <<λάβετε, φάγετε αλλά χωρίς εμένα>> και τρελαμένοι από το μένος, θα ανοίξουν τα παράθυρα, <<εεεεεεεεεεεε, εδώ μέσα βρωμάει σφαγείο>>, θα φωνάξει κάποιος από αυτούς και θα πάρει τον ρόλο της μάνας και θα αρχίσει να τρέχει μακριά τους , τα παιδιά του κόσμου θα σκεφτεί πριν να είναι αργά πια για όλους.. -13-11-2015