Ήταν μια κρύα νύχτα όταν ήρθα και σε βρήκα στο ανήλιαγο σπίτι σου, ήσουν ξυπόλητος και είχες μια έκφραση από παιδί και πληγωμένο λουλούδι σε μπαλκόνι. Κράτησα το πρόσωπο σου στα χέρια μου ενώ δεκάδες μετεωρίτες έπεφταν ταυτόχρονα στην έρημο, ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες παιδιά πέθαιναν από πείνα, ενώ δεκάδες συμβόλαια έγραφαν μελλοντικούς θανάτους, κι εγώ σου φυσούσα ζωή στο στόμα για να μην φύγεις. Αλλά εσύ δεν άντεχες να ζεις κι έφυγες, ποτέ δεν έμαθα που ΄΄ηταν ο τάφος σου, όχι δεν ήθελα να σου αφήσω δάκρυα στο λευκό μάρμαρο, δυό λόγια ήθελα να πω κι ένα μπουκέτο γιατσέντα να σου αφήσω να μυρίζεις τις νύχτες. Συνέχεια πέφτουμε, συνέχεια αναζητούμε ουτοπίες, οι δρόμοι ανοίγουν με φτερά ,ξέρω, αλλά τα φτερά ως φαίνεται τα έχει κρατήσει εκείνο το κορίτσι που ήταν ανέμελο και ζόρικο, πολλές φορές μου τα δίνει αλλά ξέρω πως είναι δανεικά. Περιπλανιέμαι αιώνες, η ψυχή μου σαφώς ξέρει πολλά γεγονότα αλλά κάνει πως περιμένει, θέλω να πω πως παριστάνει ότι δεν ξέρει για να κρατήσει τα στίγματα της έκπληξης.. Αλλά τα περισσότερα είναι γνωστά, τα έκανα αφορισμούς αν και δεν τους συμπαθώ για να τα έχω γραμμένα σαν ντοκουμέντα στους απογόνους και τους φίλους μου. Ήταν μια κρύα νύχτα όταν έμαθα τον θάνατο σου, χιλιάδες κόκκινα πουλιά μπήκαν στο δωμάτιο και φώναξαν το όνομα σου, το είπα κι εγώ, φώναξα με την δύναμη που έχω πάρει από τις ήττες μου. Χάνω συνεχώς και το ξέρεις, χάνω και κερδίζω κάτι από τον κόπο μου. Γιατί δεν χάνω από επιπολαιότητες και κενές ψυχικές μεταμέλειες, ούτε από υπερβολικό ζήλο, χάνω από την υπερβολική μου δραστηριότητα με τα <<φυσικά>>, τα φυσικά που κάποιοι ανίδεοι τα βάπτισαν μεταφυσικά. Χάνω γιατί πάντα βρίσκω κάτι να με κάνει να πιστέψω σε αυτό που πάει αντίθετα από το ρεύμα, μου αρέσει βλέπεις να μπαίνω μέσα στο πλήθος και να προχωρώ αντίθετα... Είναι μια κρύα νύχτα τώρα που σου γράφω, σε δόξασα γιατί σε αγάπησα και σε δοξάζω γιατί σε αγαπάω. Στο λιμάνι του πόθου ένα ζευγάρι κάνει κουπί και διασχίζει την θάλασσα με μια κόκκινη βάρκα. Εκεί βλέπω ξανά το κόκκινο κορίτσι, ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από πείνα, ενώ χιλιάδες εραστές ταυτόχρονα,σκοτώνουν τον έρωτα. Αν βρεις ξανά τα φτερά μου φόρεσε τα, ίσως σε βοηθήσουν να έρθεις να με βρεις, να σου κρατήσω το πρόσωπο στα χέρια ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες αστέρια θα πέφτουν στις πλάτες μας. Ή , θα ξαναέρθει η πιο καταζητούμενη και επικηρυγμένη γυναίκα στον πλανήτη, η αγάπη, ενώ ταυτόχρονα δεν θα συμβαίνει τίποτε ... -Οι αναζητητές