Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

Μια κορνίζα άδεια με κοιτάζει επιτακτικά. Όλοι μου οι εαυτοί ποντάρουν στο να επικρίνουν την πλήρη αυτοδιάθεση μου. Κάπου εκεί υπάρχει μια αναρχική μου προδιάθεση, την είχα πριν επιχειρηθεί η θρησκευτική κατήχηση στην στοίχηση στην αυλή του σχολείου. Επεχείρησα να ξεφύγω από όλα, και της αναρχικής προδιάθεσης και της τακτοποίησης σε κουτάκια. Δεν μπορούσα να αφομοιωθώ. Ζητούσα μια επέκταση χωρίς να πληρώσει κάποιος άλλος το αντίτιμο. Πολλές φορές ανατρέχω στο παρελθόν προσπαθώντας να αποσπάσω κάποια συναισθηματική συνθηκολόγηση για να δικαιολογήσω την άδεια κορνίζα. Στην κοινωνία των ανθρώπων όλα υπάρχουν μέσα σε μια συνθήκη. Αυτή η άδεια κορνίζα μου ζητάει τα ρέστα, ποντάρει στο να παραδεχτώ ότι μέσα σε αυτήν την συνθήκη έπαιξα κι έχασα. Δεν με ενοχλεί η ήττα, με ενοχλεί πως η κορνίζα είναι άδεια ενώ τα περισσότερα μέρη της ζώσας ζωής μου δεν υπέγραψαν αυτήν την συνθήκη. Η συνθήκη δεν επικροτεί την πλήρη αυτοδιάθεση παρά μόνο την ύπαρξη μέσα στην συνθήκη. Θα μπορούσα να χάσω την ζωή μου προκειμένου να μην διαγράψω αυτήν την αυτοδιάθεση. Η επιχείρηση άνθρωπος προυποθέτει την μύηση στην ύψιστη δραματουργία. Όλα συναινούν πως η ανθρώπινη ιδιότητα θα γίνει αντικείμενο επιστημονικής φαντασίας. 'Ισως η τεχνητή νοημοσύνη να κάνει κάποτε μελέτη επάνω στην ανθρώπινη ιδιότητα. Αλλά μέχρι τότε, εκτός της άδειας κορνίζας θα επιθυμούσα και την ανυπαρξία μου ως οντότητα. Επιθυμία μου είναι να κατέχω πως δεν κατέχω τίποτε άλλο εκτός αυτής της αυτοδιάθεσης. Και γνώση μου πλέον είναι πως αυτή η αυτοδιάθεση υπήρχε πριν συνειδητοποιήσω εμένα. Δεν με ενοχλεί να ξέρω πως δεν είμαι τίποτε άλλο εκτός από ένας κόκκος άμμου. Αρκεί να μπορώ να κινούμαι όπως βαθιά επιθυμώ. Κάποτε φλόγιστρα θα ηχήσουν τις καμπάνες. Και η γη θα αποφασίσει για την ύπαρξη ή όχι ενός τέλους. Γιατί δεν μπορεί να ζήσει μέσα σε μια συνθήκη. -Κυριακάτικο ξύπνημα-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου