Στην άμμο, θέλω να γράψω σημειώσεις ταξιδιωτών/
Με ένα χαμόγελο του ήλιου/
Στην χαμηλή νέφωση να μασήσω λίγη ευτυχία/
Όση μπορεί να κρατήσει το στόμα μου/
Τι είναι μια ημέρα; Μπορεί όλα, μπορεί και να μην είναι τίποτε/
Είμαι κάτω από τον πελώριο βράχο όπου κατσίκια κοιτούν το άγιο Πέλαγος/
Είμαι δίπλα στην θάλασσα και ξαπλώνω στα βότσαλα/
Η χώρα μου στην θάλασσα βρίσκεται/
Βασανισμένη κι αυτή όπως άλλες, σαν μάνες χαροκαμένες/
Κι εγώ να αρπάζω με απληστία λίγο από το γάλα της ζωής/
Και γύρω μου τόσοι χάνονται/
Ως πότε θα κοιτάζω άπληστα το γάλα κι όχι το αίμα;
Αν ,ήταν η γη, ένα σπίτι ψυχής ,τα καντήλια δεν θα ήταν αναμμένα/
Και τούτος ο Σεπτέμβρης δεν θα μου έκαιγε το στόμα από λέξεις που δεν είπα/
Από πράξεις που δεν έκανα...

(Σεπτέμβρης παράξενος και ξένος