Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Το δωμάτιο ήταν βαμμένο μενεξεδί
Τα παράθυρα του, ντυμένα λευκή δαντέλα
Το νησί ήταν ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ και νυχτολούλουδα που στάλαζαν σπέρμα από ζάλη
Οι βράχοι, σμιλεμένοι από αλάτι κι ο χαλαζίας από κάτω τους τρέμιζε
Ένα γυναικείο χαμόγελο και μια αντρική ματιά σπάσαν το τοπίο στην μέση
Μπήκαν ως τον λαιμό μέσα στην αφρισμένη θάλασσα και χάθηκαν
Μονάχα οι γλάροι ακούγανε το φτεροκόπημα της ένωσης τους κάτω από αυτήν
Όταν ανέβηκαν στην επιφάνεια, ήταν μισοί άνθρωποι, μισοί , πουλιά με μαυροκόκκινα ράμφη
Είχαν καταβροχθίσει ο ένας τον άλλον αλλά επειδή υπήρχε μεταξύ τους αγάπη, από τα φαγωμένα μέλη ξαναγεννήθηκαν...

(Πάθος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου