Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

το κουνά ελαφρά κι άλλοτε το ανεμίζει σαν την γλώσσα της μέλισσας.
....
Κοιτάζει τον άντρα, αυτός αρπάζει το βλέμμα της και το κάνει καρφί μέσα του.
Πετάει σχεδόν από επάνω της,
θυμίζει χορούς πουλιών και πειρατών που γλυκάθηκαν από έρωτα.
Πότε στις μύτες των ποδιών πατά και πότε στην φτέρνα του.
Περήφανος σαν κάστρο.Έτοιμο να παραδοθεί.
.....
Εκείνη λυγίζει την μέση της και σπάει τα λαγόνια.
μαλλιά μαύρα μακριά σαν φυκιώνες στον βυθό.
Τα πόδια της με βήματα μικρά, τα πόδια της με σανδάλια Αφροδίτης.
......
Ο μπάλος είναι χορός της ερωτικής παράδοσης,
ποιός πρώτος θα παραδοθεί θα φανεί στο τέλος του..
......
Τώρα, αυτός περνά τα χέρια του στην μέση της,
απαλά, σαν να μην θέλει να σπάσει κατι εύθραστο σαν το γυαλί.
Την γυρνά γύρω του,
σαν μύλος που ψάχνει ήλιο κι αέρα.
......
Στις μύτες των ποδιών,
στις άκρες των χειλιών,
κάτω από ένα μαύρο πουκάμισο κι ένα λευκό φουστάνι,
εκεί σκιρτά το ποίημα του σώματος,
κοχλάζει,επωάζεται στην θάλασσα,
καίγεται,
από την φτέρνα περνά το υπογάστριο κι όλα τα μαλακά σπλάχνα.
......
Τώρα την τρέχει γύρω γύρω αγκαλιαστά
την τρέχει τώρα,
αόρατο άλογο τους κυβερνά.
Ο κίνδυνος του έρωτα,
η ατέλειωτη χίμαιρα.
.....
Το βιολί καθώς αντιλαμβάνεται την φωτιά μαλακώνει,
γίνεται γλυκολάλητο, σαν ένα πικρό αηδόνι που ζητά να σπάσει την μοναξιά του.
Και το λαούτο σεβαστικό,
τον τόνο ανεβάζει,
να γίνουν δέντρα οι άνθρωποι, να δέσουνε γερά,
μην τύχει και χαθούνε,
μην τύχει κι αυτός ο ερωτικός θρίαμβος ξεχαστεί από την ζωή,
μην γίνει θάνατος και στάχτη...


(Μπάλος)

Υγ, Παρατηρώντας χτες, φίλους σε ένα γλέντι..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου