Μισώ την εξουσία.
Της δασκάλας με τον χάρακα, στα σχολεία-φυλακές.
Την εξουσία των <<καλών ανθρώπων>>.
Τους πλανητάρχες.
Την εξουσία αυτού που εξασκεί την μαστροπία στο πάθος μιας γυναίκας.
Αυτού που εξαγοράζει αγάπες χρησιμοποιώντας τα χρήματα.
Αυτών που εξαγοράζουν την τέχνη χτυπώντας την στα γόνατα.
Την εξουσία του σεξ κι ότι κάνει εμπορεύσιμο τον έρωτα.
Τους κατέχοντες μια θέση όπου από αυτήν εξαγοράζουν συνειδήσεις.
Την εξουσία των όπλων.
Τους εμπόρους ναρκωτικών.
Τις φυλακές.
Τα φρενοκομεία.
Τους άφαντους πατέρες.
Την στενότητα μιας επαρχίας, όπου η μητέρα κρατά το στόμα σφραγισμένο ξέροντας πως ο πατέρας βιάζει την κόρη τους. Μισώ την μητέρα γιατί δεν έγινε ποτέ μητέρα.
Μισώ τα μέσα μαζικής τρομολαγνείας.
Την τρομοκρατία των εθνών..
Την εξουσία της παγκοσμιοποίησης.
Την εξουσία των ηλιθίων.
Την εξουσία των φίλων καθώς οι συμβουλές τους είναι προτροπές και διαταγές.
Την εξουσία των άφιλων φίλων.
Τις ταμπέλες-κουτάκια στους ανθρώπους, κάθε ταυτοποίηση, σε κάτι γενικό, από μια ιδιότητα τους αποτελεί μια μορφή εξουσίας..
Την εξουσία του θύματος.
Την αγάπη όταν αυτή μαθαίνει να εξουσιάζει και να εξουσιάζεται από μια λανθάνουσα λατρεία.
Τα φιλήματα τα ειδωλολατρικά στις εικόνες.
Μισώ την εξουσία των αρουραίων ανθρώπων.
Την εξουσία του συγγραφέα ή διανοούμενου που χρησιμοποιεί το μυαλό του πρός όφελος της κρατικής εξουσίας και γενικότερα ασκεί εξουσία όπως ο πολιτικός. (Ας πούμε μπορεί να γράφει τους λόγους ενός παχύδερμου κήτους που λέγεται πολιτικός)...
Μισώ την εξουσία του γιατρού όταν ζητά το φακελάκι.
Την εξουσία των συγγενών.
Την εξουσία των ροπαλοφόρων.
Των εραστών το πάθος, όταν καταλήγει να γίνεται εξουσία.
Την εξουσία των ψώνιων που πληρώνονται αδρά από πλούσιες κυρίες και κυρίους, τούτα τα ψώνια πληρώνονται για να κάνουν τους έχοντες χαμηλή αυτοεκτίμηση , πρός στιγμή να την ξεχνούν.
Μισώ κάθε ειδους στολή.Εκτός του δύτη..
Μισώ την εξουσία των νεκροταφείων.
Μισώ τον άνθρωπο καθώς διαβάζω ιστορία και βλέπω πως τίποτε επάνω του, δεν άλλαξε
Μισώ την εξουσία των απολίτιστων πολιτισμένων..
Μισώ το να μισώ όλα αυτά και να μην κάνω τίποτε για να τα αλλάξω.
(Ένα μόνο κάνω, καθημερινά, σαν προσευχή ενός ινδού,
δεν κάνω αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν οι άλλοι)..
( Μισώντας την εξουσία)
Της δασκάλας με τον χάρακα, στα σχολεία-φυλακές.
Την εξουσία των <<καλών ανθρώπων>>.
Τους πλανητάρχες.
Την εξουσία αυτού που εξασκεί την μαστροπία στο πάθος μιας γυναίκας.
Αυτού που εξαγοράζει αγάπες χρησιμοποιώντας τα χρήματα.
Αυτών που εξαγοράζουν την τέχνη χτυπώντας την στα γόνατα.
Την εξουσία του σεξ κι ότι κάνει εμπορεύσιμο τον έρωτα.
Τους κατέχοντες μια θέση όπου από αυτήν εξαγοράζουν συνειδήσεις.
Την εξουσία των όπλων.
Τους εμπόρους ναρκωτικών.
Τις φυλακές.
Τα φρενοκομεία.
Τους άφαντους πατέρες.
Την στενότητα μιας επαρχίας, όπου η μητέρα κρατά το στόμα σφραγισμένο ξέροντας πως ο πατέρας βιάζει την κόρη τους. Μισώ την μητέρα γιατί δεν έγινε ποτέ μητέρα.
Μισώ τα μέσα μαζικής τρομολαγνείας.
Την τρομοκρατία των εθνών..
Την εξουσία της παγκοσμιοποίησης.
Την εξουσία των ηλιθίων.
Την εξουσία των φίλων καθώς οι συμβουλές τους είναι προτροπές και διαταγές.
Την εξουσία των άφιλων φίλων.
Τις ταμπέλες-κουτάκια στους ανθρώπους, κάθε ταυτοποίηση, σε κάτι γενικό, από μια ιδιότητα τους αποτελεί μια μορφή εξουσίας..
Την εξουσία του θύματος.
Την αγάπη όταν αυτή μαθαίνει να εξουσιάζει και να εξουσιάζεται από μια λανθάνουσα λατρεία.
Τα φιλήματα τα ειδωλολατρικά στις εικόνες.
Μισώ την εξουσία των αρουραίων ανθρώπων.
Την εξουσία του συγγραφέα ή διανοούμενου που χρησιμοποιεί το μυαλό του πρός όφελος της κρατικής εξουσίας και γενικότερα ασκεί εξουσία όπως ο πολιτικός. (Ας πούμε μπορεί να γράφει τους λόγους ενός παχύδερμου κήτους που λέγεται πολιτικός)...
Μισώ την εξουσία του γιατρού όταν ζητά το φακελάκι.
Την εξουσία των συγγενών.
Την εξουσία των ροπαλοφόρων.
Των εραστών το πάθος, όταν καταλήγει να γίνεται εξουσία.
Την εξουσία των ψώνιων που πληρώνονται αδρά από πλούσιες κυρίες και κυρίους, τούτα τα ψώνια πληρώνονται για να κάνουν τους έχοντες χαμηλή αυτοεκτίμηση , πρός στιγμή να την ξεχνούν.
Μισώ κάθε ειδους στολή.Εκτός του δύτη..
Μισώ την εξουσία των νεκροταφείων.
Μισώ τον άνθρωπο καθώς διαβάζω ιστορία και βλέπω πως τίποτε επάνω του, δεν άλλαξε
Μισώ την εξουσία των απολίτιστων πολιτισμένων..
Μισώ το να μισώ όλα αυτά και να μην κάνω τίποτε για να τα αλλάξω.
(Ένα μόνο κάνω, καθημερινά, σαν προσευχή ενός ινδού,
δεν κάνω αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν οι άλλοι)..
( Μισώντας την εξουσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου