Σάββατο 11 Μαρτίου 2017


Ο κήπος των ανθισμένων κοριτσιών και των υπόγειων μαγαζιών η καπνίλα , οι κίτρινοι τοίχοι κι οι κλειστές καπαρντίνες, τα σκαμπό που άβολα τακτοποιούνται σταυρωμένες οι γάμπες κι ο πυκνός ερωτισμός που σαν κόκκινος καπνός βγαίνει από τα μάτια. Τα μάτια κοιτούν και μετρούν τα αδιόρατα, τα ξαφνικά που επείγονται για μια αμεσότητα στην ζήση. Να έρχεσαι και να με βλέπεις, να έχω στα μαλλιά ένα τριαντάφυλλο και να σου διαβάζω ολα τα στιχάκια των ανθισμένων κοριτσιών , γραμμένα με πάθος σε χαρτοπετσέτες, να βλέπεις τις καρδιές πως μοχθούν για να γίνουν ένα, ύστερα να απομυθοποιούν όσα κράτησε το στήθος και το μάτι και ξανά κυνηγοί του ονείρου να γίνονται, σύγχρονες Ιουλιέτες να θυμίζουν κάτι από σένα κι από μένα. Κι ο κήπος μια μέρα θα γεμίσει με κίτρινα φύλλα και παλτό που έζησαν την αίγλη της ομορφιάς μιας γυναίκας που κινήθηκε μυστικά στην νύχτα . ο κήπος των ανθισμένων κοριτσιών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου