Βρήκα το σχήμα μου, χαραγμένο μέσα σε μια θολωτή σπηλιά, ερπετά κροτάλιζαν ερχομούς και ευχές για τους λυπημένους, άγγελοι έπαιζαν άρπα και λύρα της Κρήτης, ο Ήφαιστος με τον Προμηθέα, μου εξιστορούσαν εικόνες και λέξεις, ο Οδυσσέας ,χαμένος ακόμη στην παραζάλη των Σειρήνων κοιτούσε με μάτι τρομαγμένο, ποιος είναι ο ερχομός που τρομάζει τους ανθρώπους; Αυτό προσπαθούσαν να ερμηνέψουν έξω από την θολωτή σπηλιά, ζουμπούλια και κυκλάμινα έσταζαν φως επάνω στο άμοιρο σχήμα μου, δίχως μοίρα, δίχως στέγη, εκτός από ουρανό, όλα μου τα αρχαία πτώματα, κι εγώ μαζί τους ένας πεσόντας πριν την ώρα του, μα ποιος ορίζει τον χρόνο εκτός της στιγμής, μα ποιος διαβάζει τα αληθινά γεγονότα, εκτός από μια ορχήστρα λυρική που ανεβαίνει στα ταβάνια; Οι ποιητές ερωτεύτηκαν λένε το χάος και τις ορδές των προσφύγων, ο μισός πλανήτης μετακόμισε, ο άλλος φτιάχνει τα νύχια του σφυρίζοντας και το σχήμα μου μέσα στις Καρυάτιδες και τις γκέισες ακόμη να παλεύει, η ζωή τρέχει, η ζωή κερνάει εκπλήξεις ολισθηρές και τα πρόβατα έξω από την δική μου σπηλιά δακρύζουν, έτσι αθώα τα βρήκε ο χαμός και ανέτοιμα, ανοίγω την γλώσσα μου και την μοιράζω να βρουν κάτι για να πουν, μα αυτά αδύνατον να το κάμουν, παίρνω το σχήμα μου , το φουσκώνω αέρα και παίζω μουσική, φτιάχνω νότες να χορέψουν οι δούλοι κι οι ζητιάνοι για λίγο φως, ένα δέρμα έμεινα εδώ, μην με ζητάτε, κανείς πια, ούτε φίλος, ούτε εχθρός, μήτε οι θεοί των ανθρώπων ας με προστρέξουν, έτσι γεννήθηκα, με μια στέγη ουρανό και σύμβολα πεσμένα. Να κρατήσω τον εαυτό μου, να κρατήσω ότι αγάπησα και με αγάπησε, ύστερα το απόβραδο θα βάλω φωτιά στους μυθικούς ήρωες, ψέματα είπαν, όλα χάνονται μέσα στις ώρες των βάνδαλων και των φονιάδων, μα εδώ αφήστε με εμένα, δεν ζητώ την ιστορία να εξηγήσω, τα ανθρώπινα με ενδιέφεραν κι οι ποιητές που χάθηκαν από το μισοφέγγαρο, το ΄ήπιαν λαίμαργα κι έμειναν ματαιόδοξοι, μέσα στα βιβλία και τα κόκαλα, ανοίγω τώρα δρόμο μέσα στην σπηλιά, αν βρείτε τον Διογένη πείτε του πως τον έψαξα, μα απόκριση δεν έλαβα καμιά, μονάχα σχήματα κι ελπίδες που τα ρούφηξε η σκόνη.. -Η στέγη της λύπης-