όποιος νομίζει πως με ξέρει, να με ταίσει μέλι,
όποιος με θυμώνει ,να γίνει στον αέρα μπαλόνι,
ύστερα από αυτά ,σημασία δεν θα έχει πια,
κατά μόνας , κατά πόδας, αυτά θα έχει πάντα η ζωή,
γύρνα λίγο την συρταρωτή να σου στείλω ένα φιλί,
να σου δώσω μια ματιά να την γυρίσεις στα ζώα και στα παιδιά..
Μαντινάδα του παιδιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου