Η αλήθεια είναι πως η θάλασσα έχει μνήμη και ακούει τις λέξεις. Από την πρώτη στιγμή που έριξαν μέσα της τον τελευταίο άνθρωπο της Παταγονίας , οι έκφυλοι αποικιοκράτες του πολιτισμού ,κατάλαβε την τραγωδία της ανθρώπινης περιπέτειας. Ο ιθαγενής χάθηκε και δεν πίστευε στον θεό, πίστευε στην θάλασσα, ο πρόσφυγας στις μέρες μας χωρίς κανό αλλά με μια πλαστική βάρκα πιστεύει στην θάλασσα για μια καλύτερη ζωή, πνίγεται στα νερά του Αιγαίου για μια ελπίδα που επίσης σύγχρονοι αποικιοκράτες του την κόβουν για πάντα. Το νερό,έχει μνήμη ,την μνήμη του φοβάμαι από τα εκατοντάδες πτώματα που έχει φιλοξενήσει και διαβάσει με την υπομονή του σοφού αγνωστικιστή. Εύχομαι την νέα χρονιά να γίνει κάτι για να ησυχάσει η θάλασσα, αυτή θα μας τελειώσει,οχι εμείς αυτήν. Εύχομαι να αλλάξει η ροή της ιστορίας από τα γνωστά αυλάκια, εύχομαι να αναστηθεί ο ινδιάνος κι όλοι όσοι χάθηκαν από τους πολιτισμένους άγριους της γης. Εύχομαι επίσης όσοι έβλαψαν με τέτοιο τρόπο την εξέλιξη της ανθρωπότητας να πληρώσουν ακριβά γιατί ποτέ δεν πλήρωσαν. Αυτό ελπίζω και παρακαλώ. Τα υπόλοιπα σε προσωπικό επίπεδο εδώ που τα λέμε μου είναι ενδιαφέρον αλλά όχι τόσο όσο αυτά που προανέφερα. Έχω καταλάβει πως ήρθα από το νερό. Μακάρι να το καταλάβουν και τα ανθρωποειδή που φορούν την μάσκα του ανθρώπου.. είθε ο καθένας μας ετούτη την χρονιά ,να παραλάβει τα χρέη,τις απολαύσεις και την ευτυχία που του αξίζει....