Πήρα τα πέντε ερωτικά ποιήματα του Ηλία Πετρόπουλου, τα έβγαλα από την βιβλιοθήκη και τα άπλωσα σε ένα λιτό βάζο, το άρωμα τους με εξάγνισε και το κρύο έμεινε έξω από το σπίτι . Από το ταβάνι κυλούσαν οι στίχοι κι ένα χλομό φως τόνιζε την ομορφιά τους. Είναι πολύ απλό να νιώσεις κομμάτι της ομορφιάς, αρκεί να το θέλεις.. Πολλές φορές, ξεχνάμε πως είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Ένα ωραίο ποίημα σε φέρνει στην θέση που παίρνει ένα άλογο όταν χρειάζεται να τρέξει.. όμορφη η Δευτέρα