Ειχε ενα αλογο που ανεβαινε συνεχεια πανω του και κανανε διαδρομες, ο σκυλος του τους ακολουθουσε. Καθε μερα πηγαιναν καπου αλλου. Ποτε δεν πληττανε ολοι μαζι.
Ενα βραδυ εκεινος πηγε στην παραλια, τοτε ηρθε εκεινη τυλιγμενη μεσα σ ενα πεπλο γοητειας. Αναψε φωτια για να την ζεστανει, αυτη χαθηκε στα ματια του και κυλησε η νυχτα χωρις να το καταλαβουν.
Αυτο εγινε 3 μερες, την τεταρτη ματαια την περιμενε, πηρε το αλογο και τον σκυλο του και πηγαν μακρια.
Καθησαν κατω απο ενα πλατανι, εκει το σκυλι την μυρισε σε μια διπλανη ταβερνα, πηγε κοντα της και αυτος που την χαιδευε στο κεφαλι το κλωτσησε μακρια της. Το σκυλι βρηκε το αλογο, του ειπε τι συνεβη, εκεινος πετουσε πετρες στο ποταμι, δεν καταλαβε την συνωμοσια των ζωων. Τα δυο τους τωρα αρχισαν να τον προκαλουν για να φυγουν μακρια απο αυτο το μερος.
Το αλογο σηκωνοταν στα ποδια του και καλπαζε μακρια, ο σκυλος εφερνε πετρες και τον αναγκαζε να του τις πετα. Ετσι χωρις να το καταλαβει πηγανε μετα απο ωρα στο σπιτι τους. Ο σκυλος εγλειψε το αλογο κι εκεινο ανεβοκατεβασε ευχαριστημενο το κεφαλι, μετα απο καιρο εκεινος σταματησε να στεναχωριεται. Απολαμβανε την παρεα των ζωων του που με καποιο παραξενο τροπο ειχαν γινει πολυ ζωηρα και πιο παιχνιδιαρικα απεναντι του. Ολα ειχαν γινει οπως πριν, πολυ καιρο πριν, δεν προλαβε να γινει πληγη η καρδια του εξαιτιας τους, το διαισθανοταν περισσοτερο παρα το ξερε...
Ενα βραδυ εκεινος πηγε στην παραλια, τοτε ηρθε εκεινη τυλιγμενη μεσα σ ενα πεπλο γοητειας. Αναψε φωτια για να την ζεστανει, αυτη χαθηκε στα ματια του και κυλησε η νυχτα χωρις να το καταλαβουν.
Αυτο εγινε 3 μερες, την τεταρτη ματαια την περιμενε, πηρε το αλογο και τον σκυλο του και πηγαν μακρια.
Καθησαν κατω απο ενα πλατανι, εκει το σκυλι την μυρισε σε μια διπλανη ταβερνα, πηγε κοντα της και αυτος που την χαιδευε στο κεφαλι το κλωτσησε μακρια της. Το σκυλι βρηκε το αλογο, του ειπε τι συνεβη, εκεινος πετουσε πετρες στο ποταμι, δεν καταλαβε την συνωμοσια των ζωων. Τα δυο τους τωρα αρχισαν να τον προκαλουν για να φυγουν μακρια απο αυτο το μερος.
Το αλογο σηκωνοταν στα ποδια του και καλπαζε μακρια, ο σκυλος εφερνε πετρες και τον αναγκαζε να του τις πετα. Ετσι χωρις να το καταλαβει πηγανε μετα απο ωρα στο σπιτι τους. Ο σκυλος εγλειψε το αλογο κι εκεινο ανεβοκατεβασε ευχαριστημενο το κεφαλι, μετα απο καιρο εκεινος σταματησε να στεναχωριεται. Απολαμβανε την παρεα των ζωων του που με καποιο παραξενο τροπο ειχαν γινει πολυ ζωηρα και πιο παιχνιδιαρικα απεναντι του. Ολα ειχαν γινει οπως πριν, πολυ καιρο πριν, δεν προλαβε να γινει πληγη η καρδια του εξαιτιας τους, το διαισθανοταν περισσοτερο παρα το ξερε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου