Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

video clip

Ο χρονος ηταν ακινητος καθως κοιτουσαν τους σκοτωμενους, ενα παιδακι εβγαλαν απ τα συντριμια.
Τι συγκινητικο ελεγαν μεσα τους, να η ελπιδα της ζωης, οι δημοσιογραφοι οργιασαν γραφοντας για το νεο, οι κυβερνητες το σχολιαζαν στις τηλεορασεις και τα νεα ταξιδεψαν παντου.
Η επομενη μερα τους βρηκε πιο ενωμενους και πιο αισιοδοξους. Θα ξαναφτιαχναν την πολη, την χωρα, τα ονειρα τους ,θα γινονταν παλι δυνατοι. Ολα αυτα απο ενα παιδακι που ανα μια ωρα εδειχναν κατοπιν συνενοησεως τα καναλια με την εξουσια, απο ενα μικρο χαμογελο για την σωτηρια, αυτη η προσωπικη σωτηρια τωρα γινοταν εθνικη.
Σε μια βδομαδα ειχαν γλυψει τις πληγες τους και ολοι ονειρευονταν την νεα αυτοκρατορια. Ο Tζιμ ειχε χασει ολη την οικογενεια σ' αυτον τον πολεμο, την γυναικα της ζωης του, τον αγαπημενο του φιλο, τα ονειρα και την διαθεση για ζωη. Δεν ηθελε να ξαναζησει χωρις ελπιδα για το αυριο και δεν ηθελε να ξαναζησουν ετσι και ολοι οι αλλοι. Αγναντευε το τιποτα καταχλωμος οταν ειδε στο βραδινο δελτιο την εικονα του μικρου του αδελφου, ειχε σωθει λεγανε απο την τελευταια αιματοχυσια. Γουρλωσε τα ματια οταν ειδε την εικονα του να γινεται συμβολο για αυτους. Αυτους που τον ειχαν γραμμενο,τους δικους του καταδικασμενους στο περιθωριο. Τωρα ειχαν τον αδελφο του ομηρο για τη δικη τους σωτηρια. Με αδειο βλεμμα ετρεξε στο νοσοκομειο,τον αφησαν να μπει στο δωματιο αφου εξηγησε στους μπασταρδους ποιος ηταν. Το παιδι τον αγκαλιασε φωναζοντας. Ο Τζιμ πυροβολησε, το παιδι προλαβε να εκπλαγει και μετα αυτοπυροβοληθηκε πριν οι αθλιοι προλαβουν....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου