Πόθοι

Η πέτρα που κάθεσαι στην μέση ενός τοπίου άγονου, νησιώτικου,
κρατά την καυτή ανάσα του ήλιου μέσα στο απόγευμα.

Τα φιλιά που έγιναν κρεμαστές πολιτείες και χάθηκαν στην ομίλη

Κάθε ομίχλη

Το μικρό θέατρο της γειτονιάς με τα βελούδινα καθίσματα
... Τα αρώματα των ανθρώπων που είναι σκορπισμένα και τα ρουφάς, συνδυάζοντας τα με τα κομμάτια του έργου

Ένα παλιό βιβλιοπωλείο, στην μέση του κέντρου

Οι μνήμες των ανθρώπων μιας ζήσης έντονης

Τα παλιά συρτάρια με το υγρασιασμένο περιεχόμενο

Τα νησιά
Τα ποτάμια

Τα φτηνά ξενοδοχεία που γυναίκες υποδύονται ωραίες πόρνες

Οι ταινίες

Το καλό αλκοόλ

Οι κουβέντες που ανοίγονται σαν πανιά στον άνεμο

Η ανιδιοτέλεια. Η αθωότητα. Η υπόσχεση που κρατά τον λόγο της

Ένα πιάνο. Το μπουζούκι. Το τρομπόνι

Εκείνα τα αντικείμενα που λατρεύονται σαν φετίχ

Οι εραστές που γίνονται φετιχιστές στα πρόσωπα και στα κορμιά των αγαπημένων

Η λατρεία. Η συγνώμη. Η φιλία

Οι παραδοχές των αδυναμιών που μας ενώνουν

Τα χέρια. Τα μάτια.

Η αφή

Η δύναμη που έχει κάποιος να φεύγει από τον εαυτό του και να επιστρέφει αγνός, σκορπώντας το είναι του πέρα από τα όρια του

Όλες οι δυνατότητες, του να μένεις άνθρωπος, ενώ όλα σε αναγκάζουν να γίνεις δράκος

Το χάραμα. Τα μπαρ που είναι μικρά και καλομίλητα

Οι κύκνοι. Τα άλογα. Οι έρωτες. Ο έρωτας.

Το απόλυτο ένα. Η αληθινή ελευθερία..