πρωτόλειο του έρωτα

Να καταφιλήσει τα μαλλιά της, ξανθά στάχυα και παπαρούνες στον αυλώνα της,
τα στήθια της να κρατήσει στα χέρια του σαν να ναι σταγόνες νερού,
τα πόδια της γύρω από την μέση του, υπερήφανα και ατίθασα άλογα να καλπάζουν,
Πέρασε η πρώτη ΆΝΟΙΞΗ, μα ήρθε η άλλη, πιό βελούδινη κι ετοιμόλογη,
κι αχόρταγη.
Να την ανεβάσει στους ουρανούς, σείοντας το κεντρί του μέσα της,
να σκάψει όλ...η την γη την άγονη, την κοιμόμενη θεά στα λιβάδια της ανίας να σκοτώσει,
να καταφιλήσει τα χείλια της τα βατόμουρα με τα μούρα,
κάθε τους φίλημα λιώσιμο, χυμοί από φρούτα, γλυκόπιοτα κι άστρα,
ένα αστέρι παλεύει να μπει στους μηρούς της ανάμεσα,
να λάμψει μέσα στο στόμα του καθώς επίμονα θα την γλείφει εκεί,
στο σημείο το κρυφό τους ανάμεσα,
σώπασε ο κότσυφας και η Άνοιξη σαν κάστρο ετοιμόρροπο στα χέρια τους,
λούφαξε η φύση γύρω τους και τρέχει,σαν αλαλιασμένη ηδονή..