ΤΟ υπουργείο της ψυχικής υγείας

Μεγάλο και γκρίζο το κτίριο που στεγάζεται
το υπουργείο της ψυχικής υγείας,
ένας τυφλοπόντικας ράβει σε σελίδες κίτρινες
στοιχεία που αφορούν τις αυτοκτονίες.
Τα σπίτια που σφραγίσανε θανάτους δεν μας αφορούν,
είπε ο πιό χοντρός από τους υπάλληλους του σύχρονου υπουργείου,
απλά στην Ευρώπη ζητούν μια κρυφή αναφορά για τον αριθμό.
Οι αριθμοί μετρούν ζωή και θάνατο κι ευημερούν σε σύγχυση,
πλήρης η σύγχυση κι η περιφρόνηση για την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Συνεχίζεται η επίσκεψη στους ακριβούς πεζόδρομους,
συνεχίζεται η επίσκεψη στα αδηφάγα μάτια που κρατούν οι αριθμοί,
αυτοί τώρα μετρούν θύματα,
μα στο κάτω κάτω πάντα υπάρχουν θύματα σε συνθήκες πολέμου,
απλό αυτό και γνωστό.
Και μια Άνοιξη νέα που ο σταυρός προχωρούσε στην πόλη,
ενώ οι πιστοί γονάτιζαν για βοήθεια,
ξανήρθε ο σταυρωμένος ζητώντας κι αυτός πια βοήθεια από αυτούς.
Μετά από κάποια ώρα κουράστηκε να ζητά και όρμησε στο υπουργείο.
Κι αντί για σταυρό αυτοκτόνησε με ένα όπλο λαθραίο,
το είχε πάρει κάπου στην Ομόνοια.
Ήρθε ο υπεύθυνος του υπουργείου κι είπε βάλτε και τούτον στην λίστα,
κρυμμένος κι αυτός ο θάνατος,
κι έπιασε η αθρωπότητα να σταυρώνεται,
να κρατά λίγα λεμονόφυλλα και να πηγαίνει σε έναν ατέλειωτο Επιτάφιο,
πρώτη η Ευρώπη έπινε αίμα και δεν χόρταινε,
ανοίξτε τα ιδρύματα των ψυχικών νοσημάτων,
είπε ένας γέρος που ήταν φύλακας σε κάποιο από αυτά,
αφείστε τους τρελούς να πάρουν μέτρα για την εξάπλωση αυτής της ασθένειας,
ξέρουν καλά αυτοί και πάντα γνώριζαν την απομόνωση.
Παίρνοντας τον δρόμο για το υπουργείο θα κάνουν έναν ακόμη πιό σύγχρονο Επιτάφιο
γι αυτούς που κρυφά κρατούνε τα χαρτιά που μετρούν θανάτους...