Ακινησία

Μαύρη η πανσέληνος πάνω από την μπλε Τρύπα
χώρα έρημη, χώρα πικρή
Οι κάτοικοι της είναι βοσκοί της θάλασσας,
κάνουν στα ψάρια μαθήματα αλληλεγγύης.
Κατεβαίνουν από τον λόφο με γελοίες λαμπάδες
πληρωμένο το χαράτσι της παθητικότητας το έχουν,
όλοι νεκροί-ζωντανοί, νεκροί με μια κόκκινη ντροπή
Κι η κινούμενη άμμος τους καταπίνει αχόρταγη και προσιτή
Πανβρώμικος ο αρχαίος ναός του Ποσειδώνα πίνει το φεγγάρι
άφαντη η θεά Αθηνά κάνει επίσκεψη στον Άδη
Εξομολογητές- αχθοφόροι θα ακούσουν τον πόνο μας
ο πόνος μας σαν γίνει βουνό θα φανεί το αίμα ξανά στα μάγουλα μας
Θα γίνουν πράξεις που θα φορούν βία
θα καούν ένα βράδυ τα βιβλία στην πλατεία
να ζεσταθούν λίγο τα παιδιά που ζούν στους δρόμους
Ως τότε σκόνη αφρικάνικη θα απλώνεται στα δέντρα
και η κινούμενη άμμος ολοένα περισσότερους θα καταπίνει...