....

Στο μεταξύ συνεχίζω την κανονική ζωή μου
ο δρόμος πάντα βρίσκεται έξω από την πόρτα μου
τα αδέσποτα που γυρνούνε όλη μέρα
το περίπτερο χωρίς τσιγάρα και το μικρό καφενείο στην γωνία μισοάδειο.
Όμως όταν κοιμάμαι μια τίγρης έρχεται μέσα από το στέρνο μου
... όλη νύχτα τροχίζει τα νύχια της βαθιά στα χέρια μου,
η ανάσα της ενώνεται με την δική μου,
υπάρχω κι εγώ μου λέει, ξέρω τότε πως τίποτε δεν θα συνεχίζεται κανονικά αιώνια...