...

Εκείνες οι ρυτίδες στο μέτωπο που τις βλέπουν κάποιοι σαν θυμό
δεν είναι άλλο παρά δύσκολες αναγνώσεις,
όπου τις βλέπω θέλω να φιλήσω τα πρόσωπα που τις 'εχουν για πάντα δικές τους, σαν παράσημα,
ακόμη και μια γραία φαφούτα που συνάντησα στον δρόμο μου
μου μύριζε βανίλια,
ήταν από αυτή την αίσθηση,
είναι εκείνο που παλεύεις όταν ζείς,
μα πιό πολύ θα σου το πω,
λατρεύω τις ρυτίδες εκείνων που ποτέ δεν έγιναν καταδεκτικοί από συνήθεια,
εκείνων που την καλοσύνη τους δεν άλλαξαν με άλλα..