Κανείς δεν ξέρει την αυγή ,σε ποιά προβλήτα θα ακουμπήσει τα βλέφαρα του.
Σκληρός ο κόσμος μα ακούραστος *
με ένα του φίλημα ο καθείς γίνεται προδότης.
Πισθάγκωνα σε έτρεχαν οι βλαστοί των αγίων μα τα αγιάσματα τους ποτέ δεν τα είδες,
μόνο τα μύρισες μια ανοιξιάτικη βραδιά που οι νερατζιές έκλαιγαν
ενώ η σελήνη εξέπεμπε s.o.s.
Φύγε, μην με ακούς ,
έξω όλοι τρέχουν προς τα πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου