ώρα που η ανάγκη για επικοινωνία ενδύεται το ρούχο της ματαιοδοξίας, το μάτι και το αυτί πλημμυρίζουν από φτήνια, τώρα που η αδέσποτη αλλά πειθαρχημένη συγκίνηση συμβιβάζονται με την επίδειξη της πρόθεσης, τώρα πιο πολύ, ποθώ να βρώ, τις πληγωμένες γσέισες, να μου δώσουν μέςα από το χρυσό κόκκινο τσαντάκι τους να βάλω, κάτω από το μαξιλάρι, φεγγάρι από ασημένια λέπια και άνθη του Βαν Γκόγκ.. Στην ελεγεία της αρμονίας να χαθώ, να χυθώ να ηλιοβασιλέψω, να κοιμηθώ για πάντα .. η γκέισα κοιμήθηκε