Η ζωή μας ,είναι ένα επεισόδιο σε κάποιο κοσμικό σήριαλ που ξέρει να γίνεται απόκοσμο Δεν με ενδιαφέρει η ίντριγκα Η λιτανεία των λυπημένων κορασίδων που αναβράζουν κομψές ιστορίες κάτω από τα παρθενικά σεντόνια τους ,δεν με γοητεύει Οι τυχοδιώκτες που γυρεύουν έρωτα για να ξεχάσουν την μίζερη ύπαρξη τους, την φαντασία μου δεν θα τροχίσουν με μαχαίρι Αυτοί που ψάχνουν τον θεό σκοτώνοντας ανθρώπους, για εμένα, καρικατούρες είναι, μιας αυστηρότητας και μιας εκμηδένισης της ύπαρξης Οι γυναίκες που σαν θηρία κυνηγούν φαλλούς να στολίσουν μέσα από το εσώρουχο τους δεν με ενδιαφέρουν, σκληρή είμαι και με αυτές που πληρώνουν για να λένε πως έχουν μια αγάπη.. Οι εραστές οι παράνομοι ,που μένουν πιστοί μεταξύ τους βρίζοντας τους συζύγους τους, μου μοιάζουν αξιολύπητοι. Αυτοί που βιάζουν παιδιά ή τους αφαιρούν την ζωή δεν μοιάζουν στον Λεβιάθαν, στην άλλη όχθη βρίσκονται ,όπου μισάνθρωποι παριστάνουν ανθρώπους.. Μοιάζει παρακινδυνευμένο να πω, κουράστηκα από όσα ξέρω, κι όμως μια φρενήρης χαρά εντοπίζεται στην μεριά που στο στήθος μου μιλά ένα αδέσποτο σπουργίτι, του τραγουδώ πόσο της μόδας έγινε η λέξη αδέσποτος, έρωτας, αγάπη, κι όμως μια υπόγεια οπτασία καθοδηγεί τα βήματα μου, και μου λέει, περίμενε, περίμενε, στο τέλος του δρόμου κάτι υπάρχει από την περίφημη συστοιχία των αγγέλων, των πεσμένων, των γκρεμισμένων, των πεσόντων, των άγρια ειρηνικών. Κι ενώ περιμένω, κρεμάω το χαμόγελο σου στην ταράτσα, το χαμογελο σου, είναι όλοι οι αλήτες που άξιζαν να αγαπηθούν πέρα από τον χρόνο.. Δεν παραιτούμαι, όσο ξέρω πως υπάρχουν αυτά τα χαμόγελα, λίγο σκάρτα και λίγο παιχνιδιάρικα σαν σκάκι που παίζεται στον ουρανό με τα άστρα. Ένα επεισόδιο είναι η ζωή μας και το σύμπαν ανεξερεύνητο κι εμπύρετο, κάτι από αυτόν τον πυρετό είχα δει μέσα στα μάτια σου.. {Ονειροπαγίδες χωρίς καταστολή}