Η ΣΙΜΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ

Παράξενο κορίτσι ,η Σιμόν, από παιδί ήταν,
και σαν μεγάλωσε αποφάσισε να αγοράσει ένα φίδι για συντροφιά.
Το είχε σε ένα κλουβί κι όταν ερχόταν σπίτι το βγαζε να κάνει βόλτες.
Το φρόντιζε, το αγαπούσε με τέτοια μανία, σαν να θελε
να ξορκίσει μακριά όσα της έλεγαν για τα φίδια...
Κι ένα βράδυ αποφάσισε μαζί του να κοιμάται, προσέχοντας και την ανάσα της, μην τον ύπνο του ενοχλή...

σει.
Κι όλη την μέρα στην δουλειά την ώρα που θα το αγκάλιαζε σκεφτόταν.
Δεν πίστευε η Σιμόν στο κρύο αίμα, κόντρα της άρεσε να πηγαίνει
στις τρέχουσες θεωρίες μα και τις παλαιές τις θεωρούσε δογματικές.
Έπειτα από καιρό, στον κοινό ύπνο, παρατήρησε την στάση που είχε το φίδι κοιμόμενο.
Σαν η Σιμόν έπαιρνε την στάση του εμβρύου,
το ίδιο αυτό έκανε.
Σαν τεντωμένο τόξο το κορμί της ήταν, το ίδιο και στο φίδι συνέβαινε...
Η Σιμόν τρελαμένη από χαρά για την μίμηση του ερπετού
περισσότερο το αγάπησε,
ιδιαίτερα ευφυές πίστεψε πως ήταν..
Κι άρχισε να λέει την εμπειρία της σε όλους, να αλλάξουν την πεποίθηση για το κρύο αίμα του και την παράξενη φύση του.
Μα κάποιος που ήξερε καλά, αυτά που αφορούσαν τα ζώα ,της συνέστησε το φίδι να διώξει μακριά.
Εκείνο που συνέβαινε στην πραγματικότητα ήταν πως αυτό την μέτραγε καθημερινά,
πότε θα την έφτανε για να την φάει υπολόγιζε...
Και η Σιμόν προδομένη ολοκληρωτικά το έδιωξε..
Και άρχισε να ψάχνει στους ανθρώπους ,ανάμεσα ,αυτά που θα την εξύψωναν και θα την έκαναν ολόκληρη.
Και είδε με τρόπο βαρετό και απόλυτο ανθρώπινα ερπετά,
μετρούσαν κι αυτά την στιγμή που θα χόρταιναν από αυτήν,
και τι παράξενη διαπίστωση..
Αχόρταγοι ήταν...
Η Σιμόν η περίεργη στα γούστα..

(ένα αληθινό παραμυθάκι)