Το δέντρο δακρύζει.
Η φωτιά γελά πάνω από την στάχτη του.
Θυμίζει τις γυναίκες που βιάστηκαν την στιγμή που η ιστορία κύλησε στην λίμνη που κολύμπαγαν γουρούνια.
Η μητέρα γη κουράστηκε.
Καύσωνες σέρνονται από την Αφρική.
Ο άνθρωπος εξαφανίζεται με ρυθμό σταθερό.
Τα ζώα μέσα από τις φωτιές τον βλέπουν και τον κλαίνε.
Σαν παραδερμένες, μικρές θεές, αισθάνονται την ήττα του.
Το αλάτι ετοιμάζεται να τ...

ον υποδεχτεί ξανά στην άβυσσο.
Τίποτε δεν έκανε όσο έζησε να την γλυκάνει.
Οι θαλασσινές ωδές θα αλλάξουν το επίγραμμα.
Και σαν οι κραυγές του θα καταπίνονται από το νερό η φωτιά
ολοένα θα εξαφανίζει το είδος του.
Άδικο για τα πλάσματα που μαζί του μοιράστηκαν γη και ήλιο