αντού οι φρέζιες μαστιγώνουν το πρόσωπο μου, οι κάλυκες των όπλων σίγησαν κι έκανα ειρήνη με εμένα κι ύστερα με όλους. Χτυπάω τις πόρτες, τις νύχτες που είναι ανήσυχες στα νησιώτικα σπίτια, κι ο βοριάς με εξοντώνει. Σου μιλάω γιατί μπορώ να φωτογραφίσω μέσα μου τις λέξεις. Υποφέρω από ένα είδος δυσλεξίας, η αδυναμία επικοινωνίας μου έγκειται στο ότι για να κατανοήσω τι μου λέει ο άλλος χρειάζεται να δω εικόνες. Λέξεις εικόνες. Και οι αισθήσεις, οι μούσες του αρχαίου σπιτιού πάντα εκεί μένουν και περιμένουν να απλωθώ πέρα από εκείνες. Η Ανατολή με φέρνει σε κόντρα με την Δύση, οι δυο τους με πετούν και με περιέχουν. Μα ίσως στην Ανατολή υπάρχουν τα περισσότερα κομμάτια μου. Οι συνοικίες με τα μπαχαρικά όπου άγιοι φτωχοί μένουν σε τρώγλες από άμμο και οι καμήλες οσφρίζονται νερό στην όαση, εκεί, εκεί που ένα μικρό παιδί μετράει τα άστρα, εκεί που μια γυναίκα τραγουδάει για έναν άντρα, εκεί όπου παλιοί ποιητές έλιωσαν τα παπούτσια τους για να ζήσουν και να γράψουν όσα είδαν. Χόρεψε μικρή κοπέλα, τον λαγόνα σου κούνα κάτω από το άγρυπνο μάτι ενός φιδιού, στην μέση ενός βρόμικου δωμάτιου που μοιάζει για μαγέρικο, εκεί, εκεί κούνα τα στήθια σου ανάλαφρα στην αρχή κι ύστερα δύσκολα, πιο δύσκολα, χάντρες ασημιές θορυβούνται κάτω από την άγουρη σάρκα σου, έλα και γέλα, σήκω ψηλά και στριφογύρνα θανάτους, μεστούς θανάτους, πέρνα τους χαλινάρια, σβήστους στην αυλή της άθλιας τρώγλης σου, όμως βασίλισσα είσαι γιατί άναψες χίλιους πόθους, ακόμη και σε άντρες σακατεμένους, πληγωμένους από την ορφάνια και την φτώχεια. Στην Ανατολή τρέχει ο λογισμός μου, και πάντα η Δύση δίνει μαθήματα οικιακής οικονομίας και αισθητικής, δίνει με την δύναμη που της παρέχει η εξουσία κραδαίνοντας μαστίγιο της προόδου και όπλα. Παιδί της Δύσης κι εσύ αγαπημένε ψάχνεις να βρεις τις αλήθειες κάτω από τα σφραγισμένα στόματα. Μα στην εποχή που ζούμε, σαν λαβωμένα περιστέρια, άσε με να σου χορέψω ότι θυμάμαι από την Ανατολίτικη ζωή μου. Τον πόθο να καρβουνιάσω και να ξυπνήσω την γλυκιά μέθη που θα σαρώσει γρήγορα το σώμα. Και να σε κάνω να με αγαπήσεις σαν να είναι τώρα η πρώτη φορά μας... -Χορεύοντας προς την Ανατολή-