Τετάρτη 7 Μαΐου 2014


Τι είναι η ευτυχία εκτός από τα μικρά κομπάκια αγάπης που γδέρνουν με την χάρη ενός φτερού τα χέρια, τα στήθια, τα μάτια, ευχές από κάπου μακριά όπου σκύβουν μπροστά μας το κεφάλι τους σαν λευκοί κύκνοι, αυτή η αγνότητα κι η έξαρση χαράς που μετακομίζει τις γραμμές της επάνω μας, εμείς σαν παιδιά μουσκεμένα κάτω από ένα συντριβάνι ή σαν κάτοικοι μιας βάρκας επάνω στο ατέλειωτο μεθυστικό κούνημα των κυμάτων, πίσω εμπρός, και μια παλίρροια κάτω από τα αστέρια που τρεμοπαίζουν σαν φαναράκια ξαφνικά να ταράζει την βάρκα μας και να μας σπρώχνει, αυτό, αυτό το ατέλειωτο σπρώξιμο της ζωής, καταλαβαίνεις, το σάλιο κι ο καημός της, ο λυγμός της, οι έννοιες μας αδιάβροχες, οι πίκρες μας ομπρέλες, τα αγγίγματα μας σαν της πρώτης νιότης μαχαίρια, τι είναι η ευτυχία, τα πρωινά φιλήματα , τα βραδινά, η καμία μεταμέλεια για παιχνιδιάρικες σκανδαλιάρικες πράξεις μας, η μη ενοχοποίηση των γονεικών πράξεων, η παύση του κρότου μέσα μας, ευτυχία τι να είναι, είναι να είσαι εραστής και να είσαι παιδί ταυτόχρονα, είναι όλα τούτα που μπορούν να σε σκουντούν κάθε ημέρα και να μην κοιμάσαι μέσα στις άνομες πράξεις, να μην θυματοποιείς τα θύματα σου, εσένα, να μην έχεις θύματα, να αρπάζεις την ημέρα και να λες, ζωή είναι, ζωή είναι κάθε μέρα μια μικρή νίκη κι ένα θαύμα, όσο με αγαπάς εγώ θα υπάρχω σαν φως, όσο θα σε αγαπάω θα υπάρχεις σαν φως, ηλιαχτίδες μας ζεσταίνουν, μας φιλούν στα μάτια, δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτό το αβέβαιο χάος, η ύπαρξη σου μου το βεβαιώνει, άρα, άρα δεν είμαι μονάχη μου απέναντι του, είμαστε κι άλλοι, είμαστε πολλοί κι αυτό είναι ευτυχία, ευτυχία είναι το λύσιμο όλων των κόμπων μας, λύνω, ρίχνω κάβο, έλα αγαπημένο μου σε εμένα, κι ύστερα γύρνα όπου ζητά η καρδιά σου, ευτυχία είναι η ελευθερία και η ανυπαρξία των προθέσεων, μπορώ να σου πω υπεύθυνα αυτό, αυτό, αυτό από όλα με λυτρώνει, είμαι κι εγώ ένα κομπάκι, ένα στίγμα ευτυχίας, Με αγάπη Πόπη (αφιερωμένο σε όσους αγαπώ )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου