Ούρλιχ

Ο Ούρλιχ είχε ένα πάθος,
να μελετά τα ένστικτα και να τα βάζει στην σειρά.
Όλες οι γυναίκες που τον ακολουθούσαν στο σπίτι του είχαν φρικτό τέλος
Και μια μελανιά στα πισινά
Από το ένστικτο του πόνου, πάνω από αυτό, έστεκε εκείνο της ευγένειας
Γι αυτό οι γυναίκες δεν αντιστέκονταν στην πρόσκληση
Ταπεινωμένος όμως πάντα ένιωθε
Σαν ήταν παιδί άρεσε του πατέρα του να τον πατάει με την λασπωμένη μπότα του
Βάπτιζε με μυθικά ονόματα της Παλαιάς Διαθήκης τα θύματα
Έπειτα έπλενε προσεκτικά τα ΄χερια του στην πορσελάνινη βρύση
Κι όταν το φεγγάρι έχασκε πάνω από το σπίτι κόκκινο
άρχισε σκέψεις να κάνει διαφορετικές,
μα επικρατούσε κείνο το ζωώδες ένστικτο κι η μπότα στο κεφάλι του
Όσο απλό είναι να διακρίνεις την τραγωδία, τόσο περίπλοκο είναι να την ανοίξεις
και να διακρίνεις στον ανθρώπινο ιστό τους θύτες και τα θύματα
Κι ο Ούρλιχ πάντα θα υπάρχει να θυμίζει την ιστορία αυτών που έζησαν ταπείνωση
και κείνη την μελανιά στα πισινά...