Άνοιξε το φεγγάρι στην μέση του ουρανού
γαλαξίας χύνει γάλα και μέλι
καθώς απλώνουμε τα χέρια μας βαριά βελούδα κεντημένα ξέφυγαν,
τοπία ιδρωμένα κάτω από τα μάτια μας
κι οι σκέψεις σαν σαίτες από ουρές πουλιών εξωτικών
Κράτα με λίγο ακόμη σαν να μουν αυτό που δεν ξαναείδες
ή δεν φαντάστηκες,
ίσως βρω τρόπο να γίνω αέρας και νερό
κουράστηκα να είμαι γη και φωτιά...