Ο έρωτας μια υγρή γραμμή επάνω στην καμπύλη του ώμου
ανάλαφρες σκιές κάτω από τα μάτια
απορίες
επιθυμίες
φωτιά
σάλπιγγες κόκκινες αυτοκρατορικές
Ο τρόπος που κινείσαι
που γέρνεις επάνω της
που την διανύεις σαν να ταν χάρτης κοσμογονίας
Ο τρόπος που κρατάς την ένταση, σαν να ήταν μια χορδή ενός θεικού βιολιού,
... μην σπάσει
μην εκραγεί.
Σώμα! Πνεύμα που τριγυρνάς πάνω από τα αόρατα τείχη του κόσμου,
χτισμένοι με πέτρες καθώς είμαστε σε μια τρελή σειρά,
μαθαίνουμε να αντέχουμε
Με αυτήν την μαγική κλωστή του αιμάτινου θρόμβου
στην μέση του δωματίου
να αναστατώνει
να θριαμβεύει τους ανθρώπους
Μια υγρή γραμμή από την ρίζα των μαλλιών ως τα πόδια,
έρωτας είναι,
ήταν,
θα είναι
που θα σαλεύει μέσα μας λαμπρός ένας νέος θαυμαστός κόσμος
Κι όλα τα τείχη αδύνατον θα είναι να κλείσουν την φωνή μας.....