Με κούρασε ο βερμπαλισμός στις σχέσεις των ανθρώπων,
σαν έρθει η δύσκολη στιγμή με μανία σκίζουν τα απομεινάρια,
κρατούν σαν σαρκοφάγα ότι απέμεινε και το απλώνουν
από πόρτα σε πόρτα λέγοντας,
να, αυτό ήταν,
να, αυτό ήταν.
Κανείς που στην πραγματικότητα θαύμασε δεν μπορεί να φερθεί σαν σαρκοφάγος.
Κι ίσως αυτό που θα ταν πιό ωραίο να ήταν,
στάχτες σε πορσελάνινο κουτί να πεταχτούν στην θάλασσα,
σ...

αν να ταν ένας τενόρος που έχασε την φωνή, ή ταυρομάχος που
μετάνιωσε.
Με απλά λόγια,
αξίζει τον άνθρωπο να δείς στο τέλος ενός κοινού περίπατου,
εκεί θα δείς αν στα αλήθεια τον θαύμασες και τον αγάπησες.
Πάρτε τώρα, από μπροστά μου τούτη την κουρτίνα,
με ΄κούρασαν φρικτά οι μεγαλοστομίες και οι ορμόνες οι σαπισμένες.
Στο πρώτο καφενείο που θα βρώ, θα παίξω ζάρια με τον εαυτό μου,

απαλλαγμένη από καιρό απ το ανόητο εγώ μου...
Να παίζεις, κι όχι μόνο να μιλάς...