Όταν ένα ποίημα τσουλάει σαν πέτρα
και το βλέπουν ένας άντρας και μια γυναίκα ταυτόχρονα
σιωπηλή συμφωνία ξεκινά με άγνωστες δυνάμεις
Και μια άρια υψώνεται σαν νίκη φτερωτών πληθυσμών
Αλλοτινών καιρών ομορφιά
Ανιδειοτελών βλεμμάτων στον δρόμο ενός μυστικού κόσμου θαμμένου στο υποσυνείδητο
Λάμψτε πάλι!
Η ομορφιά λάμπει στα μάτια της Αφροδίτης
Και το παιδί του Ποσειδώνα χαμογελά
Κυλιόμενη η ένταση...
Αναδυόμενες ιαχές και λάμψεις
Λάμψτε πάλι!
Δεν υπάρχει κόσμος χωρίς έρωτα
Κι αν δεν υπάρχει ομορφιά τα μάτια καίγονται...